Dzień Walki z Depresją
Depresja to bardzo podstępna i wyniszczająca choroba. Czasem trudno bowiem rozpoznać po naszych bliskich i znajomych, gdzie kończy się zwykłe przygnębienie i smutek, a zaczyna depresja. Ogólnopolski Dzień Walki z Depresją jest dobrą okazją, by zdobyć wiedzę o jej rozpoznawaniu i leczeniu.
oraz
Międzynarodowy Dzień Pomocy Potrzebującym
To „święto” jest po to, by przypomnieć ludziom o tym że trzeba pomagać potrzebującym, ale i nie bać się samemu poprosić o wsparcie, gdy jesteśmy w potrzebie.
Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego (International Mother Language Day)
To święto, którego celem jest ochrona różnorodności językowej jako dziedzictwa kulturowego. Dla Polaków powinno być to ważne wydarzenie, ponieważ nasz język jest wyjątkowy i piękny, choć niezwykle trudny. Trzeba więc go pielęgnować, a Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego jest do tego dobrą okazją.
Data Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego lub też Dnia Dziedzictwa Językowego przypada 21 lutego, święto ustanowione zostało przez UNESCO 17 listopada 1999 roku. Data obchodów nawiązuje do tragicznych wydarzeń z 1952 roku, kiedy to pięciu studentów uniwersytetu w Dhace (Bangladesz) zginęło podczas demonstracji. Jej celem była walka o nadanie językowi bengalskiemu statusu języka urzędowego. Ostatecznie cel ten osiągnięty został w 1956 roku, a zabici studenci zostali uhonorowani przez swoich rodaków. Historia rzadko zna przypadki, w których ludzie poświęcali życie za swój język ojczysty. Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego to święto narodowe w Bangladeszu, w tym dniu mieszkańcy składają kwiaty pod Pomnikiem Męczenników i jego replikami.
To właśnie Bengalczycy Rafiqul Islam i Abdus Salam mieszkający w Vancouver w Kanadzie napisali list do sekretarza ONZ Kofiego Annana, prosząc go o podjęcie kroków na rzecz uratowania języków świata przed wyginięciem. Ich prośba była początkiem powstania Międzynarodowego Dnia Języka Ojczystego.
Światowy Dzień Chorego
Święto obchodzone corocznie 11 lutego, ustanowione przez papieża Jana Pawła II w dniu 13 maja 1992 roku w liście do przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia kardynała Fiorenza Angeliniego.
Miało to miejsce w 75. rocznicę objawień fatimskich i w 11. rocznicę zamachu na życie świętego papieża.
Międzynarodowy Dzień Walki z Rakiem
World Cancer Day
Święto zostało ustanowione w 2000 roku podczas Światowego Szczytu Walki z Rakiem w Paryżu.
Choroby nowotworowe, to istotny problem zdrowotny przede wszystkim u osób w młodym i średnim wieku (25–64 lat). Zjawisko to jest szczególnie widoczne w populacji kobiet, w której od kilku lat nowotwory są najczęstszą przyczyną zgonów przed 65 rokiem życia.
Światowy Dzień Walki z Rakiem jest doskonałą okazją do przypomnienia, jak ważna w zapobieganiu chorobom nowotworowym jest profilaktyka.
Pod pojęciem profilaktyka raka rozróżniamy trzy obszary związane z ochroną przed nowotworami – profilaktykę pierwotną, wtórną oraz prewencję trzeciorzędową. Zdaniem ekspertów najważniejszą rolę w zapobieganiu chorobie nowotworowej odgrywa profilaktyka pierwotna, której celem jest podejmowanie kompleksowych działań u osób zdrowych.
Tak rozumiana profilaktyka raka ma na celu zapobieganie zachorowaniu na nowotwór złośliwy, a w efekcie obniżenie liczby zgonów. Do podstawowych narzędzi pierwotnej prewencji nowotworów należą upowszechnianie wiedzy dotyczącej onkologii, promocja tzw. czujności onkologicznej oraz propagowanie zachowań prozdrowotnych i zdrowego stylu życia wśród społeczeństwa.
Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu
Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu został ustanowiony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 1 listopada 2005 roku. Datę obchodów wyznaczono na 27 stycznia – rocznicę wyzwolenia obozu Auschwitz-Birkenau w 1945 roku. Mają one na celu nie tylko uczczenie pamięci pomordowanych w czasie II wojny światowej przez nazistowskie Niemcy, ale i pokazanie wyraźnego sprzeciwu wobec nieuznawania Holokaustu jako wydarzenia historycznego. W swojej rezolucji Zgromadzenie Ogólne ONZ wezwało również do przedsięwzięcia środków mobilizujących narody, aby podtrzymać pamięć i edukację na temat Holokaustu, by ten czas był dla wszystkich ludzi przestrogą przed nienawiścią, rasizmem i uprzedzeniami.
Światowy Dzień Pokoju
Obchody ustanowione z inicjatywy francuskiego filozofa, podróżnika i humanisty Raoula Follereau przez papieża Pawła VI listem z 8 grudnia 1967, skierowanym nie tylko do wiernych Kościoła katolickiego, ale do wszystkich ludzi dobrej woli. Obchodzony jest 1 stycznia. Co roku ma inny temat wybrany przez papieża, który wydaje z tej okazji orędzie, poruszające różne problemy związane z tematyką pokoju.
W orędziu wydanym na I Światowy Dzień Pokoju (1.01.1968) papież Paweł VI, przedstawiając jego ideę, napisał m.in.:
„Zwracamy się do wszystkich ludzi dobrej woli z wezwaniem, aby dzień 1 stycznia 1968 r. był obchodzony na całym świecie jako „Dzień Pokoju”. Pragnęlibyśmy też, by obchody te ponawiano każdego roku, tak aby pierwszy dzień w kalendarzu, który odmierza rytm ludzkiego życia w czasie, stał się jak gdyby zapowiedzią i obietnicą tego, iż w przyszłych dziejach ludzkości będzie panował pokój, oparty na sprawiedliwej i dobroczynnej równowadze”
25 Listopad Dzień Pluszowego Misia
Mały, duży, bury, kolorowy, milutki, z kokardką czy w kubraczku… Każdy posiada bądź posiadał własnego ulubionego misia pluszowego. Jest to jedna z najpopularniejszych zabawek w Europie już od XIX wieku! Miś pluszowy nieodłącznie kojarzony jest z beztroskim czasem dzieciństwa. Wiele razy, pewnie, dla Was był kumplem do zabawy, kompanem podróży, przyjacielem, któremu można wszystko powiedzieć, antidotum na nocne koszmary.
Pierwsze misie pluszowe powstały w Europie, następnie były też eksportowane do USA. Nazwa Teddy Bear, wzięła się od zdrobnienia imienia Teodora Roosevelta. Wiąże się z tym historia o niedźwiadku, którego postrzelił podczas polowania jeden z jego towarzyszy. Gdy prezydent zobaczył przestraszone zwierzątko, kazał je wypuścić. Cała historyjka została zobrazowana w komiksie i opublikowana w gazecie. Producenci zabawek podchwycili historyjkę i nazwali pluszowego misia “Teddy Bear”.
Dzisiaj w każdym sklepie z zabawkami możemy natknąć się na pluszowe misiaki. Często są one bohaterami powieści, bajek, filmów i piosenek tak jak m.in. Kubuś Puchatek, Coralgol, Paddington, Miś Uszatek, Yogi, Rupert, Mój Brat Niedźwiedź, Mały Miś, Troskliwe Misie czy Gumisie. Nie można wyobrazić sobie świata bez uroczego, łagodnego misia. Jest on patronem wielu przedszkoli i żłobków w Polsce i na świecie.
11 Listopad Święto Niepodległości
Narodowe Święto Niepodległości jest to święto upamiętniające odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 roku. Na 123 lata Polska została wymazana z mapy Europy, licząc od momentu ostatniego rozbioru dokonanego przez Austrię, Prusy i Rosję.
Święto to – obchodzone 11 listopada każdego roku – zostało ustanowione w ostatnich latach II RP tuż przez rozpoczęciem II wojny światowej.
Do kalendarza powróciło w 1989 r.
5 Listopad Dzień Postaci z Bajek
Postacie z bajek nieraz stają się bliskimi przyjaciółmi dzieci i przez wiele lat towarzyszą kolejnym pokoleniom. To animowani bohaterowie uczą i pomagają w przezwyciężaniu przez dzieci wielu barier. Kolorowe postacie polskich bajek lub zagranicznych znane są i kochane przez dorosłych oraz najmłodszych widzów. A bajkowe postacie pojawiają się nie tylko w animowanych filmach, ale przede wszystkim na kartach książek i książeczek dla dzieci. To opowiadania rozbudzają wyobraźnię oraz pozwalają na odkrycie piękna literatury.
22 Październik Dzień Praw Rodziny
Dzień Praw Rodziny jest okazją do rozmów na temat tego jak w dzisiejszym świecie ma funkcjonować rodzina oraz w jaki sposób ją chronić.
Obecnie z wielu stron pojawiają się ataki na tę fundamentalną jednostkę społeczną, dlatego szczególnie młodzi ludzie zakładający rodziny powinni wiedzieć jak sobie z tym radzić.
16 Październik Polonijny Dzień Dwujęzyczności
Polish Bilingual Day
Polonijny Dzień Dwujęzyczności, obchodzony jest w każdy trzeci weekend października. Pomysłodawcą i organizatorem dnia polskiego języka jest DSNY Foundation, poprzednio funkcjonująca jako Dobra Polska Szkoła, która w 2020 roku zmieniła nazwę na nową. DSNY Foundation jest jedynym głównym koordynatorem Polonijnego Dnia Dwujęzyczności.
„Święto to ma na celu przypominać nam Polakom, mieszkającym poza granicami naszej Ojczyzny, jak ogromne znaczenie ma dwujęzyczna edukacja w naszym życiu. Pielęgnując w środowisku polonijnym język ojczysty nie tylko przekazujemy naszym podopiecznym polskie korzenie, ale także wzbogacamy ich osobowość i poszerzamy horyzonty
14 Październik Dzień Edukacji Narodowej / Dzień Nauczyciela
Dzień Edukacji Narodowej, świętują nauczyciele, wychowawcy, pedagodzy ale i pracownicy szkół.
Obchodzony jest w rocznicę powstania w 1773 r. Komisji Edukacji Narodowej, pierwszego w Europie ministerstwa oświaty, która zajęła się reformowaniem szkolnictwa w Polsce. Święto wprowadzono w 1982 r. w miejsce obchodzonego wcześniej Dnia Nauczyciela.
2 Październik Dzień Edukatora
Edukator – Centrum Dyrektorów i Kadr Zarządzających polskich szkół w Wielkiej Brytanii.
Edukator, jest głównym patronem naszej szkoły.
Wspiera , pomaga, organizuje szkolenia dla szkół polonijnych. Organizuje eventy i spotkania z ciekawymi i znanymi osobistościami.
W tym dniu jestesmy szczególnie blisko , życząc założycielom i pomysłodawcą , dyrektorom Edukatora samych sukcesów i rozwoju….
21 Wrzesień
Międzynarodowy Dzień Pokoju
Światowy Dzień Orderu Uśmiechu
Międzynarodowy Dzień Pokoju
Międzynarodowy Dzień Pokoju, to święto ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1981 roku i od 2001 roku obchodzone corocznie 21 września. Jego celem jest zwrócenie uwagi ludzi na całym świecie na potrzebę przestrzegania pokoju. ONZ wyznaczył tę datę także jako dzień globalnego zawieszenia broni i niestosowania przemocy. Tego dnia organizacje, instytucje, społeczności lokalne z całego świata, również na terenach okupowanych, organizują liczne imprezy, happeningi, seminaria, wykłady, pokazy filmów. W wielu miejscach Dzień Pokoju upamiętnia się chwilą ciszy.
Światowy Dzień Orderu Uśmiechu
Światowy Dzień Orderu Uśmiechu został ustanowiony 4 października 2003 roku z inicjatywy dr. Cezarego Leżeńskiego przez Walne Zgromadzenie Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu podczas jej pierwszego w historii posiedzenia wyjazdowego, które odbyło się w Świdnicy, czym uczczono jubileusz 35-lecia Orderu Usmiechu. Drugą podjętą wówczas uchwałą było nadanie miastu Świdnica tytułu honorowego „Stolica Dziecięcych Marzeń”.
Święto ma na calu propagowanie idei dziecięcego Orderu Uśmiechu, podmiotowości dziecięcej, praw dziecka, dziecięcego obywatelstwa i pedagogiki Janusza Korczaka.
15 Wrzesień Międzynarodowy Dzień Kropki
Międzynarodowy Dzień Kropki (International Dot Day) obchodzimy 15 września, a ustanowiono go w 2008 roku. Święto przyjęło się aktualnie w niemal 200 krajach.
Inspiracją do obchodzenia takiego dnia była książka napisana w 2003 roku przez Petera H. Reynoldsa „The Dot” („Kropka”). W książce tej, tworzonej z myślą o dzieciach, bohaterką jest Vashti, która za sprawą kropki i nauczycielki plastyki odkryła i uwierzyła w swój talent. Praca zadana przez nauczycielkę wydawała się błaha, a uruchomiła pokłady kreatywności. Vashti miała bowiem tylko postawić kropkę i zobaczyć, co się stanie. Następnie nauczycielka poprosiła Vashti, by pracę z dość niechętnie narysowaną kropką podpisała. I tak oto powstało „dzieło” – mała czarna kropka w pięknej złotej ramie. Niedługo potem Vashti została prawdziwą artystką.
Przesłaniem Międzynarodowego Dnia Kropki jest dziś to, że absolutnie każdy posiada jakiś talent. Bez względu na wiek. Dzień Kropki ma o tym przypominać, zachęcać do odkrywania własnych uzdolnień, a także dodawać odwagi do pokazywania ich światu.
11 września obchodzimy Światowy Dzień Pierwszej
Pomocy.
Ustanowiony przez Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca w 2000 r. Celem tego święta jest promowanie znaczenia pierwszej pomocy w ratowaniu zdrowia i życia. Pierwsza pomoc okazuje się niezbędna nie tylko w sytuacjach kryzysowych, takich jak wojny czy katastrofy naturalne, ale również w zwykłym, codziennym życiu.
Co roku tysiące ludzi umiera lub doznaje trwałego uszczerbku na zdrowiu na skutek tzw. nagłego zatrzymania krążenia, do którego często dochodzi w miejscach publicznych w obecności osób postronnych. Szybkie udzielenie pomocy (w ciągu 2-3 minut) w takim przypadku znacznie zwiększa szanse na przeżycie. Pierwsza pomoc to nie tylko ratowanie życia, ale również zdrowia, np.: w przypadku złamań, urazów czy drobnych poparzeń. Tego typu zdarzenia mają często miejsce podczas wypadków drogowych.
Wg badań GUS w 2020 roku najczęściej jednak dochodziło do wypadków czy zdarzeń losowych w domu pacjenta (prawie 80 % przypadków). Bez wątpienia dane te pokazują, że statystycznie to właśnie osobom bliskim najczęściej udzielamy pierwszej pomocy. W 2017 r. 67 % osób przebadanych przez CBOS, deklarowało, że umiałoby w razie wypadku udzielić pierwszej pomocy, przy czym jedynie 19% osób jest całkowicie pewnych swoich kwalifikacji w tej dziedzinie. Wynika z tego, że tylko co 5 osoba umiałaby udzielić pierwszej pomocy w sytuacji kryzysowej.
Nikt nie podważa, że wiedza o udzielaniu pierwszej pomocy jest bardzo użyteczna, ale niestety w dalszym ciągu znaczna część społeczeństwa nie podejmuje trudu nauki tej umiejętności, a w konsekwencji działania w sytuacjach kryzysowych (podczas wypadku).
„Obecnie temat szkoleń i kształcenia siebie jest bardzo popularny. Czemu nie postawić na szkolenie, które da nam moce superbohatera, który potrafi uratować czyjeś życie? Coraz częściej słyszy się o przykładach uratowania życia ludzkiego przez osoby postronne – świadków zdarzenia. Każde szkolenie, każde ćwiczenie praktyczne z pierwszej pomocy, zwiększy pewność siebie i pewność w działaniu.” – mówi Adrianna Szczerba, instruktorka i koordynatorka pierwszej pomocy z Kujawsko – Pomorskiego Oddziału Okręgowego PCK.
Promowanie wiedzy na temat udzielania pierwszej pomocy oraz uczenie, jak właściwie reagować w przypadku zagrożenia ludzkiego życia i zdrowia – to jedno z najważniejszych zadań Polskiego Czerwonego Krzyża. PCK rocznie na kursach pierwszej pomocy szkoli blisko 70 000 osób w całej Polsce. Prowadzimy również programy edukacyjne dla dzieci w przedszkolach i szkołach, które już od najmłodszych lat uczą się, że jest to ważna umiejętność. Nie każdy jest świadomy, że udzielenie pomocy nie musi oznaczać wykonania skomplikowanych procedur medycznych. Wystarczy np.: wykręcenie właściwego numeru telefonu. Dlatego tych podstawowych czynności można i warto uczyć nawet najmłodsze dzieci.
Nauka udzielania pierwszej pomocy nie jest jednak jak jazda na rowerze, nie da się jej nauczyć raz na całe życie. Ważne jest, aby regularnie odświeżać już zdobytą wiedzę, dlatego zapraszamy na kursy i szkolenia, które prowadzą Oddziały Okręgowe PCK na terenie całego kraju. Światowy Dzień Pierwszej Pomocy może być dobrym pretekstem, aby się na taki kurs zapisać i zadbać o bezpieczeństwo swoje i swoich bliskich.
W tym dniu składamy najlepsze życzenia wszystkim tym, którzy codziennie ratują życie i zdrowie ludziom na całym świecie, udzielając im pierwszej pomocy.
5 Wrzesień Międzynarodowy Dzień Dobroczynności
Od 2012 roku 5 września obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Dobroczynności.
5 września został wybrany przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 2012 roku na pamiątkę śmierci Matki Teresy, która poświęciła swoje życie pracy charytatywnej i pomocy najbardziej potrzebującym. Dzień ten ma uświadamiać, że dobroczynność to zjawisko wielowymiarowe. Nie polega jedynie na materialnym wspieraniu potrzebujących, ale również na wolontariacie, na ofiarowywaniu czasu, bezinteresownej życzliwości. Wszystkie te inicjatywy powinny prowadzić do życia w harmonii oraz budowania bezpiecznej przyszłości całej ludności.
1 Września Rocznica Wybuchu II Wojny Światowej
1 września 1939 r. wojska niemieckie bez wypowiedzenia wojny przekroczyły granice Rzeczypospolitej, rozpoczynając II wojnę światową.
Napaść na Polskę była wynikiem tajnego porozumienia między III Rzeszą Adolfa Hitlera a ZSSR Józefa Stalina. „Zniszczenie Polski jest naszym pierwszym zadaniem. (…) Bądźcie bez litości, bądźcie brutalni” – powiedział Adolf Hitler. Słowa te dotyczyły również ludności cywilnej. Wojna totalna zakładała użycie lotnictwa, czołgów i artylerii w niespotykanej wcześniej skali.
Niemcy o 4.35 zbombardowali bestialsko Wieluń, 10 minut później pancernik „Schleswig-Holstein” zaatakował strażnicę polską na Westerplatte. Niemiecki plan przewidywał wojnę błyskawiczną, opartą na potędze armii stworzonej wbrew ustaleniom Traktatu Wersalskiego. Jej uwerturą było zajęcie Austrii i czeskich Sudetów. Od tego czasu sytuację militarną Polski pogarszała długość granicy z Niemcami – 1600 km.
Polska związana była układami sojuszniczymi z Wielką Brytanią i Francją, a przygotowana tylko do krótkotrwałej samodzielnej obrony. Skończyło się na obietnicach sojuszników, ich ultimatum i wypowiedzeniu wojny Niemcom. Na froncie polscy żołnierze pozostali osamotnieni.
Niemcy wystawili 1 mln 850 tys. żołnierzy, 11 tys. dział, 2 800 czołgów i 2000 samolotów. Wojsko Polskie dysponowało armią 950 tys. żołnierzy, 4,8 tys. dział, czołgami w liczbie 700 i pięciokrotnie mniejszą liczbą samolotów. Dzięki zmotoryzowanej armii Niemcy już 8 września znaleźli się na przedpolach Warszawy.
Uderzenie Niemców na stolicę zatrzymane zostało dzięki wielodniowej bitwie nad Bzurą (9-18 września). O losach kampanii wrześniowej zdecydowało uderzenie 17 września Armii Czerwonej, która miała 1,5 miliona żołnierzy. Polska bez pomocy Zachodu była bez szans.
W nocy z 17 na 18 września prezydent Ignacy Mościcki wraz z rządem przekroczyli granicę rumuńską. 30 września nowym polskim rządem we Francji zaczął kierować generał Władysław Sikorski.
Do 28 września bohatersko broniła się Warszawa, a do 2 października załoga Helu. 6 października zakończyła walkę Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie” generała Franciszka Kleeberga.
Sześcioletnia II wojna światowa pochłonęła 60 mln ofiar. Zginęło 6 mln polskich obywateli.
31 Stycznia Międzynarodowy Dzień Przytulania
Świeto, które opanowało cały świat. Zapoczątkowano je w Stanach Zjednoczonych, w miasteczku Caro, Michigan. Pomysłodawcą był Kevin Zaborney, który uznał, że okres pomiędzy Nowym Rokiem a Walentynkami może być dla niektórych dość przygnębiający. Święto przytulania miało to zmienić, czyli zachęcić Amerykanów do częstszego okazywania sobie uczuć, zarówno wobec członków rodziny, przyjaciół, a nawet nieznajomych.
Data święta została ustalona na 21 stycznia, w tym dniu w 1986 roku odbyły się pierwsze obchody Dnia Przytulania. Zaborney z pewnością nie przypuszczał, że inicjatywa wyjdzie poza granice jego miasteczka, tymczasem dziś Dzień Przytulania jest obchodzony w takich krajach jak Australia, Anglia, Argentyna, Kanada, Niemcy, Szwecja, Holandia, Bułgaria, Kolumbia, Rosja czy RPA. Wpływ na to miał zarówno pozytywny wydźwięk święta, jak i fakt, że koleżanka Zaborneya była wnuczką właścicieli wydawnictwa Chase’s Calendar of Events (Kalendarz wydarzeń Chase’a). To coroczna publikacja, która zawiera informacje o specjalnych obchodach, takich jak uroczystości federalne i stanowe, rocznice historyczne czy święta, nie tylko państwowe, ale i te nieoficjalne. Znalazło się w niej miejsce właśnie dla National Hugging Day, jak w USA nazywany jest Międzynarodowy Dzień Przytulania.
Przesłanie święta nie jest skomplikowane, chodzi o to, by ludzie chętniej okazywali sobie uczucia i przytulali się. Międzynarodowy Dzień Przytulania nie należy traktować tylko w kategorii wesołego, lekkiego święta nietypowego, ale także jako inicjatywę z większą misją. Organizatorzy wydarzenia uważają, że w ten sposób można zapobiec takim zagrożeniom jak izolowanie się od siebie ludzi, zamykanie w domach i zmniejszenie poczucia bezpieczeństwa.
Przytulanie przynosi również wiele korzyści zdrowotnych, przecież już od samego dnia narodzin poprawia sen młodego człowieka. Przytulanie pomaga zmniejszyć stres, strach, obniża ciśnienie krwi, zmniejsza ryzyko chorób serca. Różne badania dowodzą, że okazywanie sobie czułości w ten sposób pomaga budować dobry układ odpornościowy. Przytulanie zwiększa również poziom dopaminy, co wzmacnia wzajemne pragnienia seksualne pary.
Przytulanie jest na tyle wspaniałą czynnością, że ludzie biją nawet rekordy świata. I tak w 2010 roku słynny motywator Nick Vujicic w ciągu jednej godziny przytulił 1749 osoby w centrum wystawienniczym w Oregonie. Z kolei w Polsce padł rekord świata w najdłuższym przytulaniu. Pięć polskich par przytulało się w hali głównej Dworca Centralnego w Warszawie przez 25 godzin, co oficjalnie potwierdziła sędzia Guinnes World Records.
Warto pamiętać o tym, że każdy dzień jest odpowiedni by okazać bliskiej nam osobie uczucia, nie tylko od święta 🙂
KARTKA Z KALENDARZA 📋📋📋
16 grudnia 1981 roku doszło do największej tragedii stanu wojennego w Polsce. Spacyfikowana została Kopalnia Węgla Kamiennego „Wujek” w Katowicach – Brynowie, w której zginęło 9 górników, a 23 zostało rannych.
Jedną z największych tragedii stanu wojennego była pacyfikacji Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” w Katowicach, gdzie strajkowało ok. 3 tysięcy górników. 16 grudnia 1981 roku doszło do masakry górników strajkujących przeciw ogłoszeniu stanu wojennego. Podczas pacyfikacji siłami milicji oraz wojska i w wyniku strzałów Plutonu Specjalnego ZOMO zginęło 9 górników, a 23 zostało rannych. Najmłodszy z zabitych górników miał zaledwie 19 lat.
Władze PRL postanowiły spacyfikować „bunt” górników także po to, by zastraszyć Polaków strajkujących w innych zakładach w całym kraju, a zwłaszcza na Górnym Śląsku. Dzień wcześniej, 15 grudnia zomowcy spacyfikowali KWK „Manifest Lipcowy” w Jastrzębiu Zdroju. Z kolei w Katowicach 16 grudnia władze stanu wojennego kontynuowały działania przeciwko strajkującym górnikom, czego efektem było użycie po raz kolejny ostrej amunicji.
W akcji w KWK „Wujek” przeciwko górnikom użyto prawie 1500 funkcjonariuszy Milicji i ZOMO, ponad 700 żołnierzy, którzy dysponowali czołgami i wozami bojowymi. Wśród zamordowanych górników z KWK „Wujek” byli: Józef Czekalski (48 lat), Krzysztof Giza (24 lata), Joachim Gnida (28 lat), Ryszard Gzik (35 lat), Bogusław Kopczak (28 lat), Andrzej Pełka (19 lat), Jan Stawisiński (21 lat), Zbigniew Wilk (30 lat) i Zenon Zając (22 lata).
Zdjęcie: Pacyfikacja KWK „Wujek” w Katowicach, źródło Instytut Pamięci Narodowej.
Zdjęcie: VII Plenum Naczelnego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Warszawie 31 marca 1982 roku. Członkowie prezydium. Widoczni od lewej: Czesław Jaworski, gen. Wojciech Jaruzelski, prezes Roman Malinowski (przemawia), źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, Autor: Rutowska Grażyna, Sygnatura: 40-1-129-7.
13 grudnia 1981 roku miliony Polaków obudziło się w innej rzeczywistości. Tego dnia o godzinie 6.00 Polskie Radio nadało wystąpienie gen. Wojciecha Jaruzelskiego, w którym informował o wprowadzeniu na terenie całego kraju stanu wojennego.
Władze komunistyczne jeszcze w nocy z 12 na 13 grudnia dokonały zatrzymania i internowania działaczy opozycji i Solidarności. W sumie w ośrodkach internowania umieszczono około 5 tysięcy osób.
W operacji milicyjno – wojskowej wzięło udział kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy i milicjantów, czołgi, wozy bojowe oraz innego rodzaju siły i sprzęt, mający na celu zaprowadzanie stanu wojennego na terenie Polski.
Operację stanu wojennego planowano w Polsce od wielu miesięcy. Generał Wojciech Jaruzelski był w stałym kontakcie z sowieckimi przywódcami i dowódcami wojskowymi. Decyzja o wprowadzeniu stanu wojennego została zaakceptowana 5 grudnia 1981 roku przez Biuro Polityczne KC PZPR. Z kolei w nocy z 8 na 9 grudnia 1981 roku w trakcie spotkania z przebywającym w Warszawie marszałkiem Wiktorem Kulikowem gen. Jaruzelski poinformował go o planowanych działaniach w Polsce związanych z wprowadzeniem stanu wojennego.
Do dziś jedną z niewyjaśnionych spraw związanych ze stanem wojennym w Polsce jest jego faktyczna liczba ofiar. Przedstawiane listy ofiar liczą od kilkudziesięciu do ponad stu nazwisk. Warto również podkreślić, że nieznana pozostaje także liczba osób, które straciły w tym okresie zdrowie na skutek prześladowań, bicia w trakcie śledztwa czy też podczas demonstracji ulicznych.
Jedną z największych tragedii stanu wojennego była pacyfikacji Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” w Katowicach, gdzie strajkowało ok. 3 tysięcy górników. 16 grudnia 1981 doszło do masakry górników strajkujących przeciw ogłoszeniu stanu wojennego. Podczas pacyfikacji siłami milicji oraz wojska i w wyniku strzałów Plutonu Specjalnego ZOMO zginęło 9 górników, a 23 zostało rannych. Najmłodszy z zabitych górników miał zaledwie 19 lat.
Lista zabitych górników z KWK „Wujek”: Józef Czekalski (48 lat), Krzysztof Giza (24 lata), Joachim Gnida (28 lat), Ryszard Gzik (35 lat), Bogusław Kopczak (28 lat), Andrzej Pełka (19 lat), Jan Stawisiński (21 lat), Zbigniew Wilk (30 lat), Zenon Zając (22 lata).
Stan wojenny został zawieszony 31 grudnia 1982 roku, a odwołano go dopiero 22 lipca 1983 roku.
11 listopada Dzień Niepodległości
Dzień ten upamiętnia wydarzenia z 1918 roku, kiedy to nasz kraj odzyskał wolność i powrócił na mapę po ponad 123 latach zaborów. Co roku tego dnia odbywają się oficjalne, państwowe obchody. W szkołach i przedszkolach z kolei dla upamiętnienia rocznicy często są organizowane uroczyste apele, którym towarzyszą patriotyczne pieśni i piękne wiersze na 11 listopada.
Polonijny Dzień Dwujęzyczności, czyli Polish Billingual Day obchodzony jest w każdy trzeci weekend października.
Stawia sobie za cel celebrację polskiego języka i dwujęzyczności polonijnych rodzin za granicą, a także promocję wizerunku i dobrego imienia Polski, polskiego dziedzictwa oraz współczesnych interesów Polski na arenie międzynarodowej.
27 września 1939 roku w oblężonej Warszawie powołano organizację konspiracyjną Służba Zwycięstwu Polski. To zapoczątkowało powstanie Polskiego Państwa Podziemnego – fenomenu w dziejach nie tylko II wojny światowej.
Europejski Dzień Języków Obcych
To święto ma na celu podkreślenie, jak ważne jest uczenie się języków obcych oraz propagowanie różnorodności językowej i kulturowej Europy.
W ramach obchodów do 700 milionów Europejczyków z 46 państw, które w Radzie Europy reprezentowane są przez swoich przedstawicieli, kierowany jest apel o podejmowanie nauki większej liczby języków i to niezależnie od wieku uczących się oraz formy kształcenia – szkolnej czy pozaszkolnej. Rada Europy w przekonaniu, że różnorodność językowa stanowi narzędzie, dzięki któremu możliwe jest osiągnięcie większego wzajemnego zrozumienia pomiędzy poszczególnymi kulturami, oraz że różnorodność językowa stanowi kluczowy czynnik bogatego dziedzictwa kulturowego naszego kontynentu, podejmuje starania mające na celu promowanie wielojęzyczności na terenie całej Europy.
Europejski Dzień Języków obchodzony jest 26 września każdego roku od 2001 r. z inicjatywy Rady Europy i we współpracy z Komisją Europejską.
MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ KROPKI, czyli święto odkrywania talentów.
Święto kreatywności, odwagi i zabawy 🙂
Tego dnia nie tylko uczniowie, nauczyciele czy pracownicy instytucji kultury na całym świecie, organizują wiele ciekawych zabaw i happeningów, które pomagają dzieciom odkrywać talenty, poznawać swoje mocne strony, pobudzać wyobraźnię i wspólnie się pobawić.
Rocznica Wiktorii Wiedeńskiej.
12 września 1683 wojska króla Jana III Sobieskiego rozgromiły armię imperium osmańskiego, dowodzoną przez wezyra Kara Mustafę. W ten sposób Europa została ochroniona przed zalewem islamu.
„Ocaliłeś wszystkie państwa i narody! Tobie należy się panowanie nad światem! (….) Zazdroszczę ci, że jesteś oswobodzicielem chrześcijaństwa” – pisała zaraz po wiedeńskim zwycięstwie, do polskiego króla, królowa szwedzka, Krystyna.
Zamach na Word Trade Center
Mija dokładnie 21 lat od zamachów przeprowadzonych przez terrorystyczną Al-Kaidę, zamach, który na zawsze zmienił globalną rzeczywistość. Seria czterech zamachów przeprowadzonych przez terrorystów organizacji Al-Ka’ida na stałe zapisała się w pamięci osób, będących świadkami relacji tych wydarzeń. Na początku XXI w., we wtorkowy poranek, dokładnie o godzinie 08:46, Boeing 767 linii American Airlines z pełnymi zbiornikami paliwa, 11 członkami załogi i 81 pasażerami, z prędkością 790 km/h wbija się w północną ścianę północnej wieży World Trade Center w Nowym Yorku. Tak po prostu, bez żadnych ostrzeżeń. Nikt nie przypuszczał, że może dojść do czegoś takiego. Moment zamachu uchwyciły dwie prywatne kamery. Oczy całego świata momentalnie skierowały się na amerykańskie miasto i śledziły przebieg wydarzeń w telewizji. Wtedy jeszcze nikt nie wiedział, że za zamachem stoją terroryści. Do czasu – o 09:02 drugi z porwanych samolotów uderza w wieżę południową. To ona, po 57 minutach zawala się jako pierwsza. Wieża północna runie o 10:28. W międzyczasie dochodzi jeszcze do dwóch katastrof. O 9:37 Lot 77 American Airlines rozbija się o zachodnie skrzydło Pentagonu. Natomiast o 10:03 samolot rejsu nr 93 United Airlines rozbija się południowy wschód od Pittsburgha, w hrabstwie Somerset. Ten samolot nie doleciał do celu ataku. Plan terrorystów udaremnili pasażerowie. Od chwili jego rozbicia, wyznaczony został nowy okres w historii – wojna z terroryzmem.
W wydarzeniach z 11 września ogółem zginęło 2996 osób, w tym 19 terrorystów, a 6291 zostało rannych. W akcji ratunkowej zginęło 343 strażaków.
Światowy Dzień Pierwszej Pomocy
Celem wydarzenia jest edukowanie społeczeństwa, a także uświadamianie, jak ważne jest udzielenie pierwszej pomocy przedmedycznej w sytuacjach, gdy życie drugiej osoby jest zagrożone. Święto obchodzone jest w drugą sobotę września.
Dziś jest Międzynarodowy Dzień Dobroczynności <3
5 września został wybrany, ponieważ upamiętnia rocznicę śmierci Matki Teresy z Kalkuty.
Poświęciła ona życie w służbie dla ubogich, opuszczonych, bezdomnych, upośledzonych, chorych i umierających.
Matka Teresa uczy nas, miłości i szacunku do drugiego człowieka oraz tego, że wszystko co robimy w naszym życiu powinno opierać się na czystej i bezinteresownej miłości do innych.
Został on oficjalnie ogłoszony przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 2012 roku.
Sam dzień powstał dzięki węgierskiej inicjatywie społeczeństwa obywatelskiego przy wsparciu węgierskiego parlamentu i rządu w 2011 roku.
Międzynarodowy Dzień Dobroczynności służy wzmocnieniu i zwiększeniu odpowiedzialności społecznej wśród nas wszystkich, solidarności i zwiększeniu poparcia społecznego dla celów charytatywnych. Ten dzień jest świetną okazją do podniesienia świadomości i stworzenia platformy do organizacji imprez charytatywnych w skali globalnej.
Rocznica wybuchu II Wojny Światowej
W piątek 1 września 1939 r. napaścią na Polskę Niemcy rozpoczęli trwający ponad 6 lat największy konflikt zbrojny w historii ludzkości – II wojnę światową. Pochłonęła ona ponad 60 mln ofiar, wśród nich blisko 6 mln Polaków. W tym dniu oddajemy hołd tym wszystkim, żołnierzom i cywilom, którzy oddali swe życie w bohaterskiej walce z najeźdźcą.
Rozporządzeniem prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego wprowadzony został na terenie całej Polski stan wojenny.
Obywatele Rzeczypospolitej!
Nocy dzisiejszej odwieczny wróg nasz rozpoczął działania zaczepne wobec Państwa Polskiego, co stwierdzam wobec Boga i Historii. W tej chwili dziejowej zwracam się do wszystkich obywateli państwa w głębokim przeświadczeniu, że cały naród w obronie swojej wolności, niepodległości i honoru skupi się dookoła Wodza Naczelnego i sił zbrojnych oraz da godną odpowiedź napastnikowi, jak to się już nieraz działo w historii stosunków polsko-niemieckich. Cały naród polski, błogosławiony przez Boga, w walce o swoją świętą i słuszną sprawę, zjednoczony z armią, pójdzie ramię przy ramieniu do boju i pełnego zwycięstwa.
(Odezwa Prezydenta RP Ignacego Mościckiego z 1 września 1939 r.)
1 września 1939r o godz. 4.45 niemiecki pancernik „Schleswig-Holstein” rozpoczął ostrzał Westerplatte, Wojskowej Składnicy Tranzytowej na terenie Wolnego Miasta Gdańska, bronionej przez załogę (około 200 żołnierzy) pod dowództwem mjr. Henryka Sucharskiego i kpt. Franciszka Dąbrowskiego. O godz. 6.30, przerywając poranną audycję radiową, spiker Polskiego Radia Zbigniew Świętochowski w specjalnym komunikacie mówił:
„Halo, halo tu Warszawa i wszystkie rozgłośnie Polskiego Radia. Dziś rano o godzinie 5 minut 40 oddziały niemieckie przekroczyły granicę polską łamiąc pakt o nieagresji. Bombardowano szereg miast. Za chwilę usłyszą państwo komunikat specjalny:
A więc wojna. Z dniem dzisiejszym wszelkie sprawy i zagadnienia schodzą na plan dalszy. Całe nasze życie publiczne i prywatne przestawiany na specjalne tory. Weszliśmy w okres wojny. Cały wysiłek narodu musi iść w jednym kierunku. Wszyscy jesteśmy żołnierzami. Musimy myśleć tylko o jednym: walka aż do zwycięstwa.”
Tekst komunikatu specjalnego, nagrany dwa dni wcześniej na polecenie Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, został wygłoszony przez Józefa Małgorzewskiego, sprawozdawcę i reżysera radiowego, który 30 września 1939 r. odczytał również ostatni komunikat rozgłośni Polskiego Radia II Rzeczypospolitej:
„Halo halo! czy nas słyszycie? To nasz ostatni komunikat. Dziś oddziały niemieckie wkroczyły do Warszawy. Braterskie pozdrowienie przesyłamy żołnierzom polskim walczącym na Helu i wszystkim walczącym gdziekolwiek się jeszcze znajdują. Jeszcze Polska nie zginęła! Niech żyje Polska!”
Po tych słowach rozległ się hymn polski i był to ostatni głos walczącej Warszawy w 1939 r.
Źródła: 1wrzesnia39.pl, polskieradio.pl, wikipedia.org, Instytut Pamięci Narodowej
Święto Wojska Polskiego
Obchodzone od 1992 roku na pamiątkę bitwy warszawskiej z 1920 roku, zwanej również „cudem nad Wisłą”, kiedy to wojska polskie rozgromiły bolszewików, zatrzymując ich ekspansję na zachód. Zwycięstwo nad Armią Czerwoną pozwoliło również zachować uzyskaną w 1918 roku niepodległość. W czasach II Rzeczpospolitej 15 sierpnia obchodzono Dzień Żołnierza, następnie w PRL-u ustanowiono 12 października Dzień Wojska Polskiego, w celu upamiętnienia bitwy pod Lenino. Dopiero po upadku komunizmu rząd polski oficjalnie ustanowił Święto Wojska Polskiego. Jest to dzień ustawowo wolny od pracy, jako że zbiega się z kościelnym świętem Wniebowzięcia Matki Bożej. Oficjalne uroczystości odbywają się w stolicy przed Grobem Nieznanego Żołnierza, gdzie odprawiana jest honorowa zmiana warty. Od kilku lat na ulicach Warszawy organizowana jest również wielka defilada wojskowa z udziałem wielu żołnierzy i ciężkiego sprzętu bojowego. W przemarszu uczestniczy również prezydent jako Zwierzchnik Sił Zbrojnych RP. Polska Armia liczy obecnie około 100 tysięcy żołnierzy. Jej struktury ulegają stopniowej modernizacji – od 2009 roku nie obowiązuje już przymusowy pobór do wojska, armia została uzawodowiona. Z roku na rok zwiększa się również budżet Ministerstwa Obrony Narodowej, a wojska operacyjne stale biorą udział w misjach NATO i ONZ.
Narodowy Dzień Pamięci Powstania Warszawskiego
1 sierpnia 1944 r. wybuchło Powstanie Warszawskie. Ta największa akcja zbrojna podziemia w okupowanej przez Niemców Europie stała się symbolem heroizmu Polaków i ich umiłowania wolności. Celem powstańców było wyzwolenie Warszawy z rąk Niemców i utworzenie w niej ośrodka polskiej władzy państwowej przed oczekiwanym wkroczeniem wojsk sowieckich. Niezależnie od politycznych i strategicznych mieszkańcy Warszawy, umęczeni niemieckim terrorem, stanęli do walki, której efektem miało być wyzwolenie miasta i przywrócenie wolności jego mieszkańcom.
Wolności po pięciu latach naznaczonych ludzkimi tragediami. Od pierwszych bombardowań w czasie kampanii wrześniowej, przez uliczne łapanki i policyjne aresztowania, masowe egzekucje i zsyłki do obozów koncentracyjnych po zbrodnie popełniane na ludności żydowskiej w warszawskim getcie i w trakcie jego likwidacji. Wolności po pięciu latach, podczas których życie wypełnione było strachem o siebie i bliskich, często głodem i chłodem, zawsze niepewnością jutra. Przy braku środków do życia i podstawowej opieki medycznej.
Gdy wybiła godzina „W”, 1 sierpnia 1944 r. o godzinie 17.00, ludność Warszawy stanęła do zbrojnej walki ze znienawidzonym okupantem o wolność swoją i swojego miasta. Zdolni do noszenia broni ruszyli w bój, wspomagani przez bohaterów walczących na zapleczy działań zbrojnych: sanitariuszy, łączników, listonoszy, harcerzy. Na odzyskanych z rąk Niemców skrawkach miasta powstały zalążki polskiej władzy.
Dysproporcja sił między powstańcami a oddziałami niemieckimi była jednak zbyt wielka. Wbrew kalkulacjom przywódców Powstania, udzielenia pomocy walczącej Warszawie odmówili Sowieci. Wstrzymali ofensywę Armii Czerwonej, która latem 1944 r. wypierała Niemców z okupowanych ziem polskich. Pomoc zachodnich aliantów w formie m.in. zrzutów broni i wyposażenia okazała się niewystarczająca.
Po 63 dniach walki Powstanie Warszawskie upadło. Wtedy też rodzić się zaczęła jego legenda. W pierwszych latach powojennych brutalnie zwalczana przez władze komunistyczne, później przemilczana i pomniejszana. Dopiero w wolnej Polsce stopniowo zdołano przywrócić sierpniowemu zrywowi i jego bohaterom należyte miejsce w świadomości społecznej. Ofiara poniesiona przez Powstańców, ludność cywilną Warszawy, a także przez samo miasto – niemal zrównane z ziemią przez Niemców – nie poszła na marne. Powstanie Warszawskie stało się fundamentem wolnej Polski, a jego bohaterowie wzorem dla kolejnych pokoleń walczących o suwerenną Rzeczpospolitą w czasach zniewolenia komunistycznego.
W 2009 r. Sejm ustanowił 1 sierpnia Narodowym Dniem Pamięci Powstania Warszawskiego. Ustawa o ustanowieniu tego dnia świętem państwowym uchwalona została z inicjatywy prezydenta Lecha Kaczyńskiego „w hołdzie bohaterom Powstania Warszawskiego – tym, którzy w obronie bytu państwowego, z bronią w ręku walczyli o wyzwolenie stolicy, dążyli do odtworzenia instytucji niepodległego Państwa Polskiego, sprzeciwili się okupacji niemieckiej i widmu sowieckiej niewoli zagrażającej następnym pokoleniom Polaków”. W ten sposób, jak podkreślił prezydent w uzasadnieniu do projektu ustawy, wolna Polska mogła spłacić swój dług wdzięczności wobec Powstańców.
Europejski Dzień wsparcia dla Ofiar Przestępstw z Nienawiści
To dzień, który nie tylko upamiętnia ofiary nienawiści i tragiczne wydarzenia z 22 lipca z różnych lat (likwidacja przez Niemców getta warszawskiego, masakra na wyspie Utøya i zamach bombowy w Oslo), ale ma na celu wyeliminowanie chorych ideologii i rasizmu z codziennego życia.
12 lipca obchodzony jest Dzień Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej. Tego dnia, 78 lat temu, miała miejsce brutalna pacyfikacji Michniowa. Niemcy zamordowali ponad 200 osób oraz spalili doszczętnie świętokrzyską wieś.
Nawiązując do tych tragicznych wydarzeń z 1943 r., w hołdzie mieszkańcom polskich wsi za ich patriotyczną postawę w czasie II wojny światowej, Sejm 29 września 2017 r. ustanowił 12 lipca świętem państwowym. 12 października 2017 r. prezydent Andrzej Duda podpisał ustawę tworzącą nowe święto.
Ustanawiając święto parlamentarzyści upamiętnili mieszkańców polskich wsi za „za pomoc udzielaną uciekinierom, osobom ukrywającym się przed prześladowaniami i wysiedlanym, walkę w oddziałach partyzanckich, za żywienie mieszkańców miast i żołnierzy podziemnego państwa polskiego”. Sejm wyraził również szacunek dla ogromu ofiar poniesionych przez mieszkańców wsi. ”Rozstrzeliwanych, wyrzucanych z domostw, pozbawianych dobytku, wywożonych do sowieckich łagrów i niemieckich obozów koncentracyjnych oraz na przymusowe roboty” – napisano w ustawie ustanawiającej 12 lipca Dniem Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej.
Wieś polska mimo grożących represji i prześladowań wykazywała się patriotyczną postawą przez cały okres II wojny światowej. Jej mieszkańcy wchodzili w skład wielu ugrupowań konspiracyjnych. Wieś żywiła mieszkańców miast i oddziały partyzanckie, udzieliła schronienia Polakom wysiedlonym ze swoich siedzib przez okupanta, przechowywała ukrywających się Żydów. Za tą patriotyczną postawę zapłaciła ogromną cenę. W czasie wojny Niemcy i ich kolaboranci spacyfikowali ponad 800 wsi znajdujących się w obecnych granicach Polski, jak również wiele wiosek na Kresach Wschodnich, choć tu dokładna liczba nadal jest nieznana.
Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa na Wołyniu
11 lipca obchodzony jest Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II RP, gdy w ok. 150 miejscowościach na Wołyniu doszło do największej fali mordów na Polakach.
Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II Rzeczypospolitej Polskiej to święto obchodzone corocznie 11 lipca. Jest on poświęcone pamięci ofiar rzezi wołyńskiej; zostało ustanowione na mocy uchwały Sejmu RP z dnia 22 lipca 2016 r.
W uchwale przyjętej 22 lipca 2016 r. Sejm oddał hołd ofiarom mordów na obywatelach II Rzeczypospolitej (Polakach, Żydach, Ormianach, Czechach i przedstawicielach innych mniejszości narodowych), dokonywanych w latach 1943–1945 przez ukraińskich nacjonalistów z szeregów OUN, UPA, SS-Galizien i innych formacji. W ustawie wyrażono też wdzięczność wobec tzw. Sprawiedliwych Ukraińców, którzy odmawiali udziału w mordach i ratowali Polaków.
Święto związane jest z rocznicą wydarzeń z 11 i 12 lipca 1943 r., kiedy UPA dokonała skoordynowanego ataku na polskich mieszkańców ok. 150 miejscowości w powiatach włodzimierskim, horochowskim, kowelskim i łuckim. Wykorzystano fakt gromadzenia się w niedzielę 11 lipca ludzi w kościołach.
Doszło do mordów w świątyniach m.in. w Porycku (dziś Pawliwka) i Kisielinie. Około 50 kościołów katolickich na Wołyniu zostało spalonych i zburzonych. Zbrodnie na Polakach dokonywane były niejednokrotnie z niebywałym okrucieństwem: ludzi palono żywcem, wrzucano do studni, używano siekier i wideł, wymyślnie torturowano ofiary przed śmiercią; gwałcono kobiety. Badacze obliczają, że tylko tego jednego dnia, 11 lipca, mogło zginąć ok. 8 tys. Polaków – głównie kobiet, dzieci i starców.
Akcja UPA była kulminacją trwającej już od początku 1943 r. fali mordowania i wypędzania Polaków z ich domów, w wyniku której na Wołyniu i w Galicji Wschodniej zginęło ok. 100 tys. Polaków. Sprawcami Zbrodni Wołyńskiej były Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów – frakcja Stepana Bandery, podporządkowana jej Ukraińska Powstańcza Armia oraz ludność ukraińska uczestnicząca w mordach polskich sąsiadów. OUN-UPA nazywała swoje działania „antypolską akcją”. To określenie ukrywało zamiar, jakim było wymordowanie i wypędzenie Polaków.
Za przeprowadzenie ludobójczej czystki etnicznej na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej na polskiej ludności cywilnej bezpośrednią odpowiedzialność ponosi główny dowódca UPA, Roman Szuchewycz.
Określenie „Zbrodnia Wołyńska” dotyczy nie tylko masowych mordów dokonanych na terenach Wołynia, czyli byłego województwa wołyńskiego, ale także w województwach lwowskim, tarnopolskim i stanisławowskim (Galicja Wschodnia), a także w województwach lubelskim i poleskim.
Według szacunków polskich historyków ukraińscy nacjonaliści zamordowali około 100 tys. Polaków. 40-60 tys. zginęło na Wołyniu, 20-40 tys. – w Galicji Wschodniej, a co najmniej 4 tys. na ziemiach znajdujących się obecnie w granicach Polski. Terror UPA spowodował, że setki tysięcy Polaków opuściły swoje domy, uciekając do centralnej Polski. Zbrodnia Wołyńska spowodowała polski odwet, w wyniku którego zginęło ok. 10-12 tys. Ukraińców, w tym 3-5 tys. na Wołyniu i w Galicji Wschodniej, przy czym część ukraińskich ofiar zginęła z rąk UPA, za pomoc udzielaną Polakom lub odmowę przyłączenia się do sprawców rzezi.
W opinii znawcy problematyki polsko-ukraińskiej, historyka prof. Grzegorza Motyki „choć akcja antypolska była czystką etniczną, to jednocześnie spełnia ona definicję ludobójstwa”. Celem było bowiem zniszczenie na Wołyniu w całości, a na innych terenach w części, polskiej grupy etnicznej.
Info: PAI
82 lata temu rozpoczęła się Bitwa o Brytanię, która była jednym z najbardziej kluczowych elementów pokonania Niemców podczas II wojny światowej. 145 polskich pilotów, cztery polskie eskadry: 300, 301, 302 i 303, były drugim co do wielkości kontyngentem alianckim po Brytyjczykach. Polacy wnieśli wielki wkład w zwycięstwo w tej bitwie. Polscy piloci zestrzelili ponad 203 wrogie niemieckie samoloty.
303 Polska Eskadra myśliwska została uznana za najlepszą jednostkę Królewskich Sił Powietrznych, miała najwyższe punkty w bitwie o Brytanię.
Cześć i Chwała Bohaterom! 🇵🇱 🇵🇱 🇵🇱
W nocy z 10 na 11 lipca 1943 roku we wsi Kustycze koło Wołynia został Zygmunt Rumel, polski dowódca wojskowy, oficer Armii Krajowej, uczestnik Wojny Obronnej Polski 1939 roku, dowódca Batalionów Wiejskich, poeta, przyjaciel Ukrainy zamordowany przez rozdarcie przez cztery konie. Mordu dokonali ukraińscy nacjonaliści z UPA.
Jesienią 1941 roku Zygmunt Rumel został wysłannikiem Batalionów Wieśniaków na Wołyń. Na początku lipca 1943 roku otrzymał rozkaz prowadzenia rozmów z miejscowym dowództwem Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA).
Rumel na czele delegacji wysłanej przez Kazimierza Banacha, pełnomocnika Rządu RP, w celu powstrzymania ludobójstwa na Wołyniu i uzgodnienia wspólnej walki ramię w ramię z Ukraińcami przeciwko Niemcom.
10 lipca 1943 roku Zygmunt Rumel w geście dobrej woli zrezygnował ze swoich uzbrojonych straży, do siedziby miejscowej komendy Służby Bezpieczeństwa OUN UPA wraz z Krzysztofem Markiewiczem, przedstawicielem Armii Krajowej Wołynia Dyst rict, pseudonim „Czort” i woźnica, Witold Dobrowolski. Cała trójka została tam aresztowana i zabita. Następnego dnia, 11 lipca, zbrodniarze UPA rozpoczęli główny etap ludobójstwa wołyńskiego.
Zygmunt Rumel w swoich wierszach wyraził przywiązanie do „dwóch matek” – do dwóch ojczyzn: Polski i Ukrainy.
Zygmunt Rumel nie ma grobu. Nie wiadomo, gdzie został pochowany. Niestety do dziś na Wołyniu nie było ekshumacji, bo są zablokowane przez stronę ukraińską.
10/11 lipiec
79 lat temu, w nocy z 10 na 11 lipca 1943 r., Zygmunt Jan Rumel, oficer Batalionów Chłopskich, wybitny poeta, emisariusz Polskiego Państwa Podziemnego, został rozerwany końmi przez ukraińskich nacjonalistów na Wołyniu.
5 lipca 1921 roku zakończyło się III Powstanie Śląskie, które powstańcy rozpoczęli z 2 na 3 maja zaskakując początkowo oddziały niemieckie.
Na początku działań bojowych do ważniejszych walk doszło w Królewskiej Hucie /dzisiejszy Chorzów/, Katowicach, Gliwicach czy Zabrzu, a powstańcy dość szybko opanowali linię Odry /tzw. linię Korfantego/. Powstańcom udało się również zająć 8 maja Górę św. Anny oraz w walkach o Kędzierzyn i port na Odrze – tzw. Przystań Kozielską /4-10 maja/ wyprzeć siły niemieckie za Odrę.
Sytuacja wojsk powstańczych zmieniła się wraz z decyzją Wojciecha Korfantego, który po osiągniętych sukcesach zmierzał do zakończenia powstania. 9 maja doszło do zawieszenia walk, jednak strona niemiecka po uzupełnieniu sił i sprzętu 21 maja przystąpiła do kontrofensywy. Wojskom niemieckim udało się zająć Górę św. Anny, a 4 czerwca ruszył atak na Kędzierzyn, który ostatecznie został zajęły przez Niemców. Wobec postępów wojsk niemieckich, Wojciech Korfanty próbował jak najszybciej doprowadzić do dyplomatycznego rozwiązania konfliktu, zdając sobie sprawę, że wszystkie wysyłki powstańców mogą zostać zaprzepaszczone. W opozycji do decyzji Korfantego stanęła jednak część dowódców z grupy „Wschód”, między innymi Michał Grażyński i Karol Grzesik, którego obwołano wodzem naczelnym. Bunt bardzo szybko spacyfikował Korfanty, który na czele wiernych oddziałów dokonał aresztowań swoich przeciwników.
Starania Wojciecha Korfantego mające na celu zakończenie walk doprowadziły do podpisania 25 czerwca 1921 roku rozejmu w Błotnicy Strzeleckiej. Do 5 lipca jednostki polskie i niemieckie wycofały się z terenu plebiscytowego, co faktycznie oznaczało zakończenie III powstania śląskiego.
Na efekty kolejnego zrywu na Górnym Śląsku strona polska musiała czekać do 20 października 1921 roku. Wówczas Rada Ambasadorów wielkich mocarstw zatwierdziła podział Górnego Śląska, na mocy którego Polska otrzymała około 1/3 terytorium plebiscytowego z większością górnośląskich hut i kopalń oraz takimi miastami jak: Katowice, Królewska Huta, Świętochłowice, Rybnik, Tarnowskie Góry czy Pszczyna.
20 czerwca 1922 roku Wojsko Polskie pod dowództwem gen. Stanisława Szeptyckiego wkroczyło na Górny Śląsk, a polskie oddziały zostały powitane na moście w Szopienicach przez tłumy mieszkańców, wśród których byli wojewoda śląski Józef Rymer oraz dyktator III powstania śląskiego Wojciech Korfanty.
Zdjęcie: net
III Powstanie Śląskie – powstańczy ciężki karabin maszynowy Maxim wz. 1908 na podstawie saneczkowej w akcji nad Odrą, źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, sygnatura: 1-H-442.
sygnatura: 21-33-1.
4 lipca 1943 roku w katastrofie w Gibraltarze zginął gen. Władysław Sikorski, premier i Wódz Naczelny.
Śmierć gen. Władysława Sikorskiego oznaczała całkowite osłabienie pozycji Polski na arenie międzynarodowej, a zwłaszcza wobec sojuszników: Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Ponadto miała ona ogromny wpływ na późniejsze losy Polski, która izolowana była przez Józefa Stalina dążącego do objęcia naszego kraju strefą radzieckich wpływów po zakończeniu II wojny światowej. Do dziś okoliczności katastrofy w Gibraltarze nie zostały w pełni wyjaśnione.
Generał Władysław Sikorski pełniący funkcję premiera od 30 września 1939 roku był nie tylko wybitnym dowódcą wojskowym, ale przede wszystkim politykiem, który walczył o polską sprawę i utrzymanie pozycji Polski wśród krajów sojuszniczych przede wszystkim Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych. Sikorski doprowadził również do normalizacji i nawiązania stosunków ze Związkiem Radzieckim, podpisując tzw. układ Sikorski – Majski, który wywołał jednak kryzys gabinetowy w Rządzie RP na uchodźstwie.
Sytuacja w stosunkach polsko-radzieckich zmieniła się kiedy Niemcy odkryli /ogłaszając tę informację w kwietniu 1943 roku/ w Katyniu masowe groby pomordowanych polskich oficerów, którzy trafili do radzieckiej niewoli w 1939 roku. Doprowadziło to do spięcia pomiędzy Polską i ZSRR, tym bardziej, że Sikorski poprosił Międzynarodowy Czerwony Krzyż o zbadanie sprawy, odrzucając tym samym sowiecką interpretację zbrodni w Katyniu, w wyniku czego Związek Radziecki zerwał ostatecznie stosunki z Rządem RP na uchodźstwie i rozpoczął formowanie „własnego polskiego rządu”.
Sytuacja Sikorskiego zarówno jako premiera RP oraz Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych po ogłoszeniu sprawy katyńskiej i zerwaniu stosunków przez ZSRR była trudna ze względu na postawę pozostałych dwóch sojuszników. Zarówno Wielka Brytania, jak i Stany Zjednoczone nie chciały pogarszać swoich stosunków ze Stalinem, tym bardziej, że Związek Radziecki ponosił największy ciężar walk z Wehrmachtem.
Generała Władysław Sikorski zginął w katastrofie pod Gibraltarem 4 lipca 1943 roku. Z katastrofy uratował się jedynie pilot samolotu – Czech Eduard Prchal, który został wyrzucony z kabiny samolotu w momencie uderzenia o powierzchnię wody. Według oficjalnej wersji wydarzeń przyczyną katastrofy było zablokowanie sterów, a kluczowym dowodem miały być właśnie zeznania ocalałego czeskiego pilota. Katastrofa gibraltarska i śmierć premiera Sikorskiego do dziś budzi wątpliwości historyków. Według wielu teorii doszło w Gibraltarze do zamachu na życie premiera Rządu RP na uchodźstwie, za którym mogli stać Brytyjczycy, Rosjanie, Niemcy, a nawet niechętni generałowi Polacy.
Odnalezione ciało gen. Sikorskiego zostało przetransportowane na pokładzie niszczyciela ORP „Orkan” do Wielkiej Brytanii. Władysław Sikorski został pochowany na cmentarzu lotników polskich w Newark koło Nottingham. W 1993 roku dzięki staraniom rządu polskiego jego szczątki przewieziono do Polski i złożono w krypcie katedry na Wawelu. W listopadzie 2008 roku wyjęto je z trumny i szczegółowo przebadano, po czym ponownie złożono w krypcie katedry. Ustalono, że generał zginął w wyniku obrażeń wielu narządów, typowych dla ofiar katastrof komunikacyjnych, jednak kluczowe dla wyjaśnienia śmierci generała i premiera Sikorskiego byłyby dokumenty, które rząd brytyjski utajnił jednak na 50 lat, po czym przedłużyli ich utajnienie aż do 2033 roku, co może sugerować, że Brytyjczycy nie chcą, aby prawda dotycząca śmierci gen. Władysława Sikorskiego ujrzała światło dzienne.
Do dzisiaj wielu historyków zadaje sobie pytanie czy doszło do zamachu na życie gen. Sikorskiego, a jeśli tak, kto na nim mógł skorzystać?
Zdjęcie: Podróż inspekcyjna gen. Władysława Sikorskiego do Armii Polskiej na Bliskim Wschodzie – stoją od lewej: minister spraw zagranicznych RP Tadeusz Romer, gen. Władysław Sikorski, dowódca Armii Polskiej na Bliskim Wschodzie gen. Władysław Anders, szef sztabu Naczelnego Wodza gen. Tadeusz Klimecki. źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, data wydarzenia: 1943 rok,
KARTKA Z KALENDARZA
29 czerwca 1941 roku zmarł w Nowym Yorku Ignacy Jan Paderewski – jeden z najwybitniejszych pianistów i kompozytorów, premier rządu RP.
Ignacy Jan Paderewski po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych w lutym 1915 roku zaangażował się w sprawę Polski i po dotarciu do prezydenta Woodrowa Wilsona, udało mu się przekonać amerykańskiego prezydenta do wsparcia sprawy polskiej. W styczniu 1917 roku przedstawił mu memoriał dotyczący odbudowy niepodległego państwa polskiego, przyczyniając się do umieszczenia w słynnych 14 punktach Wilsona kwestii odbudowy niepodległej Polski.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości 11 listopada 1918 roku, Paderewski przybył do Wielkopolski – Poznania 26 grudnia 1918 roku. Dzień po przyjeździe Paderewskiego, 27 grudnia w Poznaniu doszło do polskiej manifestacji oraz niemieckiej kontrmanifestacji, które wymknęły się spod kontroli i przerodziły w walki, będące początkiem polskiego powstania. Wkrótce walki rozlały się nie tylko na Poznań, ale również inne mniejsze i większe miejscowości Wielkopolski.
16 stycznia 1919 roku Ignacy Jan Paderewski został powołany na stanowiska prezesa Rady Ministrów oraz ministra spaw zagranicznych. Paderewski jednocześnie był również delegatem rządu polskiego na konferencji pokojowej w Paryżu, gdzie 28 czerwca 1919 roku wspólnie z Romanem Dmowskim złożyli podpisy pod traktatem wersalskim.
Warto podkreślić, że Ignacy Jan Paderewski przejął urząd premiera z rąk Jędrzeja Moraczewskiego 16 stycznia 1919 roku, a sprawował tę funkcję zaledwie do 9 grudnia 1919 roku, ustępując wobec coraz większej opozycji ze strony Endecji, a także oskarżeń o zaniedbania w polityce skarbowej i brak rozwiązań związanych z problemami ekonomicznymi i inflacją.
Po upadku rządu Paderewski zdecydował się na wyjazd z Polski do Szwajcarii, jednak w czasie najcięższych walk podczas wojny polsko – bolszewickiej powrócił do kraju, pełniąc funkcję delegata przy Radzie Ambasadorów i delegatem do Ligi Narodów.
W 1921 roku Ignacy Jan Paderewski opuścił Polskę i wyjechał do Stanów Zjednoczonych. W okresie międzywojennym był jednym z czołowych polityków tzw. Frontu Morges, którego celem było przeciwstawienie się rządom sanacji w Polsce.
Po wybuchu II wojny światowej Paderewski przejął przewodnictwo nad powstałą w grudniu 1939 roku Radą Narodową Rzeczypospolitej Polskiej we Francji. Były premier ponownie wyjechał również do Stanów Zjednoczonych, gdzie szukał pomocy dla okupowanej dla Polski.
Ignacy Jan Paderewski zmarł w Nowym Yorku 29 czerwca 1941 roku na zapalenie płuc. W 1992 roku jego prochy zostały sprowadzone do Polski i złożone w Archikatedrze św. Jana w Warszawie.
Zdjęcie: Przyjazd Ignacego Jana Paderewskiego do Poznania, źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, data wydarzenia: 27 grudnia 1918 roku, Sygnatura: 1-H-319-1.
44 lata temu 28 czerwca 1978 r Polak Mirosław Hermaszewski odbył lot w kosmos.
O godz. 19:08 statek Sojusz 30 z Polakiem na pokładzie zacumował do radzieckiej stacji orbitalnej Salut 6.
To był jeden z najważniejszych momentów w historii naszego państwa. Spędził na niej 8 dni uczestnicząc w kilku eksperymentach naukowych.
1️⃣0️⃣0️⃣. rocznica przyłączenia części Górnego Śląska do Polski 🇵🇱
✍️ 20 marca 1921, po dwóch powstaniach, na ziemiach Górnego Śląska odbył się plebiscyt, który miał zadecydować, czy Śląsk zostanie przyłączony do Polski czy do Niemiec.
Komisja Plebiscytowa podjęła decyzję o przyznaniu prawie całego obszaru Niemcom. Jednakże duża aktywność polskiego ruchu narodowego na ziemiach Górnego Śląska oraz wybuch III Powstania Śląskiego sprawiły, że zdecydowano się na wiele korzystniejszy podział.
🏛️ Ostatecznie do Polski przyłączono 29 procent obszaru plebiscytowego, obejmującego między innymi Katowice, Świętochłowice, Królewską Hutę (obecny Chorzów), Rybnik, Lubliniec, Tarnowskie Góry i Pszczynę.
20 czerwca odbyła się uroczystość powitalna Wojska Polskiego i pamiętna, kilkukilometrowa parada 🎉.
🖋️ 7 czerwca 2022 w Katowicach Prezydent RP Andrzej Duda podpisał ustawę o ustanowieniu Narodowego Dnia Powstań Śląskich.
📣 W niedzielę 19 czerwca 2022 w Katowicach odbędą się uroczyste obchody stulecia przyłączenia części Górnego Śląska do Polski, a dzień później po raz pierwszy będziemy obchodzili ogólnopolskie święto upamiętniające uczestników powstań śląskich❗️
🔶 W uroczystościach 19 czerwca wezmą udział dr Mateusz Szpytma, zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej oraz dr Andrzej Sznajder, dyrektor @Instytut Pamięci Narodowej w Katowicach.
🔶 Wydarzenie zostało objęte Patronatem Narodowym Rzeczpospolitej Polskiej Andrzeja Dudy w Stulecie odzyskania Niepodległości 🇵🇱.
Info: IPN
14 czerwca obchodzony jest Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady. Ta data nawiązuje do ważnego wydarzenia, jakim był pierwszy transport polskich więźniów do Auschwitz w 1940 r. Należy jednak pamiętać o każdej ofierze, która została zgładzona przez niemieckich oprawców za drutami obozów, niezależnie od jej narodowości, pochodzenia społecznego czy wyznania. Funkcjonowanie zbrodniczej machiny eksterminacji, którą stworzyli Niemcy, musi zostać zapamiętane jako jedna z największych przestróg dla ludzkości.System niemieckich obozów koncentracyjnych i zagłady powstawał już na kilka lat przed wybuchem II wojny światowej. Po dojściu do władzy Adolfa Hitlera w 1933 r. uruchomiono pierwszy tego typu obiekt, w Dachau, który funkcjonował nieprzerwanie aż do 29 kwietnia 1945 r., czyli do momentu wyzwolenia przez żołnierzy armii USA. Do września 1939 r. na terenie III Rzeszy istniały już duże obozy koncentracyjne, m.in. w Buchenwaldzie czy Sachsenhausen. Początkowo trafiali do nich przede wszystkim polityczni oponenci Hitlera i jego partii, a także osoby uznawane za aspołeczne, niebezpieczne i bezużyteczne. Z czasem więźniowie byli wykorzystywani jako robotnicy przymusowi i zmuszani do niewolniczej pracy.
Po wybuchu II wojny światowej Niemcy znacząco rozbudowali i wzmocnili sieć obozów koncentracyjnych. Obozy były uzupełnieniem przepełnionych aresztów i więzień. Niemal od samego początku trafiali do nich cywilni mieszkańcy podbitych ziem. Przykładem może być obóz Stutthof, działający od początku wojny aż do jej zakończenia, gdzie już we wrześniu 1939 r. więziono, a następnie zabijano Polaków, głównie mieszkańców Pomorza.
Jeszcze w latach poprzedzających wybuch II wojny światowej do niemieckich obozów koncentracyjnych zaczęli trafiać Żydzi i Romowie, którzy, zgodnie z zapisami Ustaw norymberskich, byli pozbawiani obywatelstwa. Wojenna machina eksterminacji Żydów i osób innych narodowości rozrastała się z każdym miesiącem. Metody straceń poprzez rozstrzelanie były już dla Niemców niewystarczające, dlatego opracowywano plany masowego zabijania. W 1941 r. prowadzono pierwsze próby uśmiercania więźniów z użyciem gazów spalinowych – w Kulmhof i Sachsenhausen. Na konferencji w Wannsee (20 stycznia 1942 r.) potwierdzono zbrodnicze założenie, że wszystkie osoby narodowości żydowskiej muszą zostać zgładzone. Plany masowej zagłady wiązały się z koniecznością dalszej rozbudowy sieci obozów koncentracyjnych. Liczbę Żydów, którzy zginęli podczas II wojny światowej, ocenia się na ponad sześć milionów, z czego znaczną część zamordowano właśnie w obozach.
W lutym 1940 r. Henrich Himmler wydał decyzję o budowie obozu Auschwitz, który w ciągu kolejnych pięciu lat stał się największym miejscem zagłady setek tysięcy ludzi, przede wszystkim pochodzenia żydowskiego. To właśnie tutaj 14 czerwca 1940 r. dotarł pierwszy transport 728 polskich więźniów z Tarnowa; spośród nich jedynie około 300 osób przeżyje II wojnę światową. W tej grupie był również Tadeusz Pietrzykowski – wybitny bokser, polski bohater i patriota.
W KL Auschwit z pod koniec sierpnia 1941 r. przeprowadzono pierwszą próbę użycia gazu cyklon B, zabijając sowieckich jeńców wojennych. Ten sposób mordowania stanie się główną przyczyną śmierci tysięcy więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych i zagłady. W drugiej połowie 1941 r. ruszyła budowa ogromnego obozu Birkenau, który odegrał jedną z kluczowych ról w ludobójczym planie „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”. Łącznie kompleks obozów Auschwitz-Birkenau będzie działał do 27 stycznia 1945 r. – do momentu wkroczenia na jego teren żołnierzy Armii Czerwonej.
Więźniowie Auschwitz oraz setek innych obozów i podobozów już w momencie przestąpienia bram obozowych mieli świadomość, że czeka ich rychła zagłada. Złowieszczy napis nad bramą główną „Arbeit macht frei” („Praca czyni wolnym”), który był znany m.in. w Dachau i Oświęcimiu, nie mógł zwiastować żadnej formy wyzwolenia. Część więźniów faktycznie była wykorzystywana do niewolniczej pracy w fabrykach, kopalniach czy kamieniołomach. Tragiczne warunki bytowania sprawiały jednak, że sama praca – często pozbawiona sensu i znaczenia ekonomicznego – stawała się wyrokiem śmierci. Ofiary obozów koncentracyjnych nie tylko ginęły w komorach gazowych, lecz umierały też z głodu, chorób, wycieńczenia, wskutek tortur, kar regulaminowych, sadyzmu więźniów funkcyjnych (tzw. kapo) i SS-manów, podczas prób ucieczki czy w wyniku zbrodniczych eksperymentów medycznych. Uwięzienie w obozie koncentracyjnym to także rozpacz, ból i strach, który stał się udziałem tysięcy rodzin więźniów.
Ostateczne oszacowanie liczby ofiar niemieckich obozów koncentracyjnych i zagłady jest niemożliwe. Choć tego typu ośrodki funkcjonowały w ściśle określonych strukturach administracyjnych, tysiące ofiar nigdy nie były ujęte w ewidencjach obozowych, ponieważ bezpośrednio z bydlęcych wagonów były kierowane do komór gazowych. Tak było m.in. w Birkenau i Treblince. Tylko w tych dwóch obozach zagłady zginęło około dwóch milionów osób; łączna liczba ofiar wśród więźniów niemieckich obozów, według różnych źródeł, znacznie przekracza 10 milionów. Wiele osób zmarło już po oswobodzeniu obozów przez siły alianckie, wskutek powikłań zdrowotnych; inni więźniowie zostali trwale okaleczeni – fizycznie i psychicznie. Niedoszacowanie liczby zamordowanych wynika również z faktu zacierania śladów zbrodniczej działalności przez Niemców, rozbieżnych zeznań świadków, a przede wszystkim – z niszczenia dokumentacji i infrastruktury obozowej. Przykładem może być całkowita likwidacja obozów zagłady w Treblince i Kulmhof. Z kolei przed ewakuacją obozu Birkenau wysadzono w powietrze komory gazowe i krematorium.
Świadectwa więźniów ocalałych z zagłady i nielicznych uciekinierów były jednoznaczne. System niemieckich obozów koncentracyjnych i zagłady był jednym z najokrutniejszych przedsięwzięć w historii ludzkości. Oprawcom udało się stworzyć rzeczywistość równoległą, w której godność i tożsamość zastąpiono wytatuowanym numerem. Wielowiekowe zdobycze humanizmu w ciągu kilka lat zastąpiono totalną dehumanizacją, której rozmiary do dziś trudno zrozumieć. Prawo do życia stało się przywilejem, a przetrwanie kolejnego dnia – błogosławieństwem.
Już po zakończeniu II wojny światowej nie brakowało głosów, że należy zlikwidować wszelkie pozostałości po obozach, zamykając definitywnie ten mroczny etap współczesnych dziejów. Ostatecznie obozy zachowano, tworząc na ich terenach muzea i miejsca pamięci. Obecnie – wobec prób niebezpiecznego relatywizowania i kwestionowania winy niemieckich oprawców – są to najbardziej wymowne świadectwa ich zbrodni. Warto o tym szczególnie pamiętać 14 czerwca – w Narodowym Dniu Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady.
Święto Służby Ochrony Państwa
12 czerwca to szczególny dzień dla wszystkich funkcjonariuszy i pracowników cywilnych Służy Ochrony Państwa.
Święto jest okazją do złożenia hołdu żołnierzom i funkcjonariuszom wszystkich kolejnych formacji na przestrzeni dziejów (po odzyskaniu niepodległości w 1918), którzy z honorem pełnili służbę ochronną w kraju i poza jego granicami.
5 czerwca 2004 roku w Los Angeles zmarł największy prezydent Stanów Zjednoczonych – Ronald Reaga
Międzynarodowy Dzień Dziecka
Dzień ustanowiony w 1954 przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych dla upowszechniania ideałów i celów dotyczących praw dziecka zawartych w Karcie Narodów Zjednoczonych (1945) i obchodzony od 1955 w różne dni roku w różnych krajach członkowskich ONZ; w Polsce MDD obchodzony jest 1 czerwca.
„Mnie tutaj wykończyli. Oświęcim to była igraszka…”
Widział piekło Auschwitz i dramat Powstania, brał udział w dwóch wojnach. Kiedy wydawało się, że przyszło wyzwolenie, wpadł w sidła komunistów
25 maja 1948 r. komuniści zabili jednego z najdzielniejszych obrońców Niepodległej – rtm. Witolda Pileckiego. Egzekucję przeprowadzono w warszawskim więzieniu na Mokotowie. Bezpośrednim wykonawcą wyroku był sierż. Piotr Śmietański, zwany „katem z Mokotowa”, który za wykonanie egzekucji otrzymał dodatkowe wynagrodzenie… Rotmistrza zamordowano strzałem w tył głowy. Jego ciało zostało pogrzebane w nieznanym miejscu, prawdopodobnie na tzw. Łączce obok murów Cmentarza Wojskowego na Powązkach.
🔍 Dowiedz się więcej o bohaterskim rotmistrzu ➡️ https://pilecki.ipn.gov.pl/
Info: IPN
78 rocznica zdobycia Monte Cassino
Fragment przemówienia Generała Andersa w 15 rocznicę bitwy o Monte Cassino
18 maja skończyłby 102 lata.
Karol Wojtyła, urodził się 18 maja 1920 roku
Późniejszy biskup, kardynał i ojciec święty.
Został w Kościele Katolickim ogłoszony świętym 27 kwietnia 2017 roku.
MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ RODZINY
Celem obchodów jest pogłębienie świadomości społeczeństwa oraz zwrócenie uwagi na temat problemów rodziny
Propagowanie polityki prorodzinnej od wielu lat jest celem światowych organizacji.
Celem Międzynarodowego Dnia Rodzin jest wzbogacenie świadomości społeczeństwa na temat wartości jakie niesie ze sobą rodzina oraz codzienne problemy, z którymi musi się borykać podstawowa wspólnota społeczna.
Międzynarodowemu Dniu Rodzin ustanowionego przez Zgromadzenie Ogólne ONZ od kilku lat towarzyszy inicjatywa Fundacji “Humanites – Sztuka Wychowania”, organizująca akcję społeczną pt. “Dwie godziny dla rodziny”, która ma zachęcać pracodawców do skrócenia dnia pracy o dwie godziny. Corocznie do akcji włącza się kilkaset polskich i międzynarodowych firm, dzięki czemu wielu pracowników może 15 maja spędzić więcej czasu z rodziną.
Wszyscy doskonale wiemy, że dobre relacje rodzinne później przekładają się na nasze codzienne funkcjonowanie.
Mamy nadzieję, że ten dzień wszyscy spędzili przyjemnie właśnie w rodzinnym gronie!
Bohater walk z dwoma totalitaryzmami, a przed wojną społecznik i ziemianin – rotmistrz #WitoldPilecki
Należał do pokolenia urodzonego pod zaborami, którego misją było odzyskanie przez Polskę niepodległości
Pokolenia wychowanego na ciągle żywych tradycjach powstań narodowych i ukształtowanego przez zawołanie „Bóg – honor – Ojczyzna”.
maja 1901 r. w Ołońcu (północno-zachodnia Rosja) urodził się Witold Pilecki. Dzieciństwo i młodość spędził w Wilnie, tam też jako dziewiętnastoletni młodzieniec działał w konspiracyjnej Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1919 r. bronił Wilna przed bolszewickim najazdem, a następnie walczył w oddziale kawalerii dowodzonym przez Jerzego Dombrowskiego „Łupaszkę”.
Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej Pilecki studiował sztuki piękne na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie. Kłopoty finansowe uniemożliwiły mu jednak zakończenie nauki. Ostatecznie osiadł w rodzinnym majątku w Sukurczach nieopodal Lidy. Pisał wiersze, malował, poświęcał się pracy społecznej, odbywał szkolenia wojskowe, organizował kursy przysposobienia wojskowego. Do dziś w kościele parafialnym w Krupie wiszą dwa obrazy pędzla Witolda Pileckiego.
We wrześniu 
r. ppor. Pilecki walczył z Niemcami w oddziałach kawalerii 19. Dywizji Piechoty. Po jej rozbiciu do połowy października prowadził ze swymi podkomendnymi walkę partyzancką. Był współtwórcą Tajnej Armii Polskiej.
Jesienią 1940 r., po uzyskaniu zgody od komendanta głównego Związku Walki Zbrojnej gen. Stefana Roweckiego „Grota”, Pilecki – posługujący się fałszywymi dokumentami na nazwisko Tomasz Serafiński – pozwolił się aresztować Niemcom. Ochotniczo zgłosił się do misji, której celem miało być rozpoznanie sytuacji w niemieckim obozie koncentracyjnym KL Auschwitz. Za drutami zorganizował Związek Organizacji Wojskowej, błyskawicznie zaczął też słać do Warszawy raporty, które ostatecznie trafiały do władz polskich na uchodźstwie.
W obozie spędził ponad dwa i pół roku. Dopiero wiosną 1943 r., gdy Niemcy rozpoczęli aresztowania osób, ze stworzonej przez niego organizacji, więzień nr 4859 zbiegł. Ukrywał się w Bochni i Nowym Wiśniczu, aż w końcu dotarł do Warszawy.
Od pierwszego do ostatniego dnia brał udział w Powstaniu Warszawskim. Aresztowany przez komunistów w maju 1947 roku został skazany za działalność antykomunistyczną na karę śmierci. Wyrok wykonano w więzieniu mokotowskim 25 maja 1948 roku strzałem w tył głowy.
Info: IPN
Grafika: p.Tomasz Chrabąszcz
Zmarł Józef Piłsudski,
Zmarła Irena Sendler,
Został zamordowany przez komunistów Stanisław Kasznica,
Rocznica śmierci bohaterów polskiej niepodległości!
Wieczna pamięć!
W Tym Dniu, 12 maja 1970 roku, zmarł w Londynie gen. Władysław Anders – legendarny dowódca II Korpusu Polskiego. Został pochowany, zgodnie z jego ostatnią wolą, wśród swoich żołnierzy na Polskim Cmentarzu Wojennym pod Monte Cassino.
Władysław Anders walczył zarówno z Niemcami, jak i z Sowietami, był świadkiem i bohaterem wielu ważnych wydarzeń historycznych, takich jak kampania wrześniowa, podpisanie układu Sikorski-Majski, tworzenie Armii Andersa, ewakuacja polskiej ludności cywilnej ze Związku Sowieckiego, bitwa o Monte Cassino. 18 maja 1944 roku oddziały II Korpusu Polskiego, dowodzonego przez gen. Andersa, przełamując obronę niemiecką zdobyły Monte Cassino, tym samym otwierając wojskom sprzymierzonym drogę na Rzym. To zwycięstwo stało się jednym z największych osiągnięć polskiego oręża, a Władysław Anders nie tylko tym, który wyprowadził Polaków z „nieludzkiej ziemi”, ale także poprowadził ich do zwycięstwa.
Źródło: NAC
Zdjęcie : Instytut Pileckiego
Uroczyste poświęcenie sztandaru oraz oficjalne nadanie imienia szkole.
3 Maja – Święto Konstytucji. Święto to zostało wprowadzone na pamiątkę uchwalenia przez Sejm Wielki Konstytucji 3 Maja w 1791 r. Dzień ten został uznany świętem już 5 maja 1791 roku. Od 1946 roku świętowanie tego dnia było zakazane przez władze aż do roku 1990.
3 maja Kościół Katolicki w Polsce obchodzi uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski.
Nawiązuje ona do ważnych wydarzeń z historii Polski: obrony Jasnej Góry przed Szwedami w 1655 r. oraz ślubów króla Jana Kazimierza – powierzenia królestwa opiece Matki Bożej
2 maja – od 2004 roku Dzień Flagi Rzeczypospolitej.
1 sierpnia 1919 roku Sejm uchwalił ustawę o godłach i barwach: „Za barwy Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się kolory biały i czerwony w podłużnych pasach równoległych, z których górny-biały, dolny zaś-czerwony.”
Stosunek długości do szerokości chorągwi dla flagi państwowej wynosił 5:8.
2 maja to również Dzień Polonii i Polaków za Granicą.
Polskie święto obchodzone 2 maja od 2002, ustanowione przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, z inicjatywy Senatu RP – w dowód uznania wielowiekowego dorobku i wkładu Polonii i Polaków za granicą w odzyskanie przez Polskę niepodległości, wierność i przywiązanie do polskości oraz pomoc Krajowi w najtrudniejszych momentach.
Święto Pracy, Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy, popularnie zwany 1 Maja.
Międzynarodowe święto klasy robotniczej, obchodzone od 1890 corocznie 1 maja.
W Polsce Święto Pracy jest świętem państwowym od 1950. Święto wprowadziła w 1889 II Międzynarodówka dla upamiętnienia wydarzeń z pierwszych dni maja 1886 w Chicago, w Stanach Zjednoczonych podczas strajku będącego częścią ogólnokrajowej kampanii na rzecz wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy.
79 lat temu, nocą z 26 na 27 kwietnia 1943 roku, rotmistrz Witold Pilecki uciekł z niemieckiego obozu Auschwitz. Wraz z nim zbiegli dwaj współwięźniowie: Tadeusz Redzej i Edward Ciesielski.
Na zdjęciu widzimy ich kilka miesięcy później przed domem państwa Serafińskich w Nowym Wiśniczu (od lewej Redzej, Pilecki, Ciesielski).
Latem 1940 roku Witold Pilecki – agent podziemnego ruchu oporu – zgłosił się na ochotnika do przeprowadzenia działań wywiadowczych w celu zbadania losów więźniów obozu koncentracyjnego Auschwitz. 19 września pozwolił się aresztować w łapance na Żoliborzu i w nocy z 21 na 22 września trafił do obozu jako Tomasz Serafiński, otrzymując numer 4859. Na miejscu zorganizował sieć obozowego ruchu oporu i zbierał dowody niemieckich zbrodni. Spędził tam dwa lata i siedem miesięcy aż do brawurowej ucieczki #WTymDniu 79 lat temu. Pilecki wraz z dwoma więźniami, którzy towarzyszyli mu w ucieczce, doszedł wzdłuż torów kolejowych do Soły, a następnie do Wisły, przez którą uciekinierzy przepłynęli znalezioną łódką. Przez Tyniec, okolice Wieliczki i Puszczę Niepołomicką przedostali się do Bochni, skąd dotarli do Nowego Wiśnicza, gdzie Pilecki odnalazł prawdziwego Tomasza Serafińskiego.
Pilecki przygotował obszerny raport o niemieckich zbrodniach, popełnianych w obozie. Przedstawił także plan zorganizowania akcji uwolnienia więźniów, którego niestety nigdy nie zrealizowano. Pilecki był świadkiem dwóch zbrodniczych systemów – nazistowskiego i stalinowskiego. Po wojnie nie zrezygnował z konspiracji. Został aresztowany, skazany na karę śmierci i stracony przez komunistyczne władze 25 maja 1948 roku w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej.
Międzynarodowy Dzień Książki i Praw Autorskich
(w Wielkiej Brytanii obchodzony 3 Marca)
Uroczystość jakże ważna dla wszystkich książkofilów jest obchodzona w ponad 100 krajach na całym świecie o 1995 roku. Każdego 23 kwietnia odbywa się mnóstwo wydarzeń związanych z czytaniem, spotkania autorskie z pisarzami oraz oczywiście można kupować książki w promocyjnych cenach.
Katalonia kolebką święta książki
Pomysł organizacji Dnia Książki powstał w Katalonii – w 1926 roku wystąpił z nim wydawca z Walencji Vicente Clavel Andrés. 23 kwietnia w tym regionie to prawdziwe święto narodowe ku czci patrona książki – świętego Jerzego.
Zgodnie z tradycją kobiety w tym dniu są obsypywane czerwonymi różami, mającymi symbolizować krew smoka pokonanego przez św. Jerzego. Płeć piękna w podziękowaniu odwzajemnia się mężczyznom książkowymi podarunkami.
„Mała książka – wielki człowiek”
Od 2017 roku w Polsce, celem krzewienia czytelnictwa od najmłodszych lat, prowadzona jest kampania skierowana do najmłodszych czytelników. Maluchy dostają w prezencie różnorakie książki, które mają je zachęcić do czytania, co jednocześnie wywiera pozytywny efekt na rozwój poznawczy i emocjonalny dzieci a przy okazji rozwija słownictwo i rozbudza zainteresowania.
Przez pierwsze trzy lata kampanii rozdano ponad dwa miliony bezpłatnych książek!
Prawa autorskie
23 kwietnia to również dzień praw autorskich. W Polsce ustawa o prawie autorskim w swojej obecnej postaci zaczęła działać dopiero od 1994 roku, kładąc kres wszechobecnemu piractwu. Bez ustawy o prawie autorskim rynek książki mógłby już nie istnieć.
Prawo autorskie zgodnie z ustawą to „przepisy prawne określające uprawnienia przysługujące autorowi dzieła artystycznego, literackiego lub naukowego”. Obecnie obowiązująca ustawa wprowadziła dualizm w zagadnieniu praw autorskich dzieląc je na autorskie prawa osobiste i majątkowe. Autorskie prawa majątkowe są zbywalne i ograniczone w czasie – trwają od momentu powstania dzieła przez całe życie twórcy i wygasają 70 lat po śmierci autora. Zatem jeśli autorowi uda się „popełnić” perełkę to zapewnia godziwe życie sobie i swoim najbliższym potomkom ?
Światowy Dzień Ziemi
22 kwietnia to Światowy Dzień Ziemi. Na świecie obchodzi się go nieprzerwanie od 1970 roku. W Polsce obchody Dnia Ziemi zapoczątkowane zostały w latach 90. XX wieku.
Ideę obchodów Dnia Ziemi zapoczątkował amerykański senator Gaylord Nelson. Do zainicjowania święta przyczyniła się katastrofa ekologiczna, do której doszło w styczniu 1969 roku u wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Wtedy to z uszkodzonej platformy wiertniczej wydobyło się kilkaset tysięcy galonów ropy. Zdarzenie doprowadziło do śmierci wielu delfinów, ptaków, ryb i innych morskich zwierząt oraz dewastacji środowiska na wiele lat.
21 kwiecień
Swoje 96 Urodziny obchodzi Królowa Elżbieta.
Życzymy dużo zdrowia i błogosławieństwa Bożego.
Polish Saturday School in Woking wishes Her Majesty the best on your 96th Birthday! 💐
79 lat temu, 19 kwietnia 1943 r. wybuchło powstanie w gettcie warszawskim.
Kobieta z przodu po lewej to Yehudit Neyer,która trzyma rękę swojej teściowej. Dziewczynka jest córką Yehudit i Avrahama Neyera widocznego po jej lewej stronie. Z tej czwórki tylko Avraham przetrwał wojnę.
Reszta zginęła w niemieckim obozie zagłady.
Warszawa 1943 r. ul Nowolipie
15 kwietnia 1912 roku podczas swojego dziewiczego rejsu zatonął brytyjski transatlantyk RMS Titanic. Podczas katastrofy zginęło ponad 1500 osób.
Titanic został zwodowany w Wielkiej Brytanii i od razu ogłoszono go cudem techniki, największym pasażerskim statkiem parowym na świecie, który zyskał miano niezatapialnego. Kiedy wyruszał w dziewiczy rejs z portu w Southampton 10 kwietnia 1912 roku nikt nie spodziewał się, że za kilka dni dojdzie do jednej z największych katastrof morskich w historii świata.
Do katastrofy Titanica doszło w nocy z 14 na 15 kwietnia 1912 roku w okolicach Nowej Fundlandii, gdzie zderzył się z górą lodową. Powstała wyrwa w kadłubie statku miał wielkość około 90 metrów, co spowodowało, że największy statek pasażerski zaczął dość szybko nabierać wody. Ponadto kiedy zdecydowano o ewakuacji pasażerów, okazało się, że w szalupach ratunkowych jest miejsc tylko dla połowy pasażerów. Po 2,5 godzinach od zderzenia się z górą lodową Titanic zatonął 15 kwietnia 1912 roku. Spośród ponad 2,2 tys. pasażerów i członków załogi życie straciło ponad 1,5 tys. osób.
Do wraku Titanica badacze dotarli w 1985 roku. Spoczywa on w okolicach Nowej Fundlandii na głębokości około 4 tysięcy metrów.
Zdjęcie: RMS „Titanic”, data wykonania zdjęcia: 10 kwietnia 1912 roku, za Wikimedia Commons, domena publiczna.
ROCZNICA CHRZTU POLSKI
14 kwietnia 966 r – W Wielką Sobotę Mieszko I przyjął chrzest w obrządku łacińskim, prawdopodobnie na Ostrowie Tumskim w Poznaniu lub na Ostrowie Lednickim.
Na zdjęciu: „Zaprowadzenie chrześcijaństwa”,
Jan Matejko, 1889 r.
Ta zbrodnia miała nigdy nie ujrzeć światła dziennego…
Przez 50 lat władze ZSRS nie przyznawały się do niej, kłamliwie obarczając nią Niemców. Rozpoczęło to szeroko propagowane przez komunistów i trwające prawie pół wieku kłamstwo katyńskie. Kłamstwo, które dziś zwane jest często kłamstwem założycielskim komunistycznej Polski. Przełom w sprawie Katynia nastąpił wraz z upadkiem komunizmu.
1️⃣3️⃣ kwietnia 1990 r., pierwszy raz w historii do zbrodni przyznały się władze sowieckie. Przywódca ZSRS Michaił Gorbaczow przekazał Polsce materiały archiwalne w postaci list wywozowych jeńców z obozów specjalnych, zwanych listami śmierci. Stanowią one jeden z podstawowych i niezaprzeczalnych dowodów katyńskiej zbrodni ludobójstwa popełnionej przez władze sowieckie na polskich obywatelach
📌Dziś obchodzimy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Ludobójstwo, dokonane przez funkcjonariuszy NKWD na blisko 22 tys. obywatelach II Rzeczypospolitej, do dziś pozostaje niezabliźnioną raną. Wśród nich było 14,5 tys. jeńców wojennych – oficerów i policjantów – z obozów w Kozielsku, Starobielsku i Ostaszkowie oraz 7,3 tys. więźniów aresztowanych na terenach okupowanych przez ZSRS. Ciała grzebano bezimiennie, w masowych grobach w lasach tak, aby nie zostały nigdy odnalezione. Dziś Katyń jest nie tylko miejscem straszliwej zbrodni, ale również symbolem pamięci o wymordowanej polskiej inteligencji oraz nieustępliwego dążenia do prawdy. Po latach kłamliwej propagandy przywracamy szacunek ofiarom.
info: IPN
Katyń, 10.04.1940
„Pojęciem zbrodni katyńskiej określamy masową eksterminację około 15 tysięcy wojennych jeńców polskich, w większości oficerów Wojska Polskiego, więzionych przedtem w trzech obozach na terenie Związku Radzieckiego: w Kozielsku, Charkowie i Ostaszkowie. Wykonanie zbrodni, wiosną 1940 roku, było dziełem rosyjskiego NKWD. Wniosek o rozstrzelanie jeńców złożył ludowy komisarz spraw wewnętrznych, Ławrientij Beria. Decyzja zapadła 5 marca 1940 roku. Prócz Stalina pod rozkazem podpisani byli najwyżsi funkcjonariusze państwa sowieckiego i partii: Mołotow, Woroszyłow, Kaganowicz, Kalinin, Mikojan. Rozkaz dotyczył także rozstrzelania 11. 000 Polaków, przetrzymywanych w tym czasie w więzieniach na kresach II Rzeczypospolitej” – pisze Jacek Trznadel, natomiast znana rosyjska badaczka zbrodni katyńskiej – Natalia Lebiediewa – w przedmowie do swej książki „KATYŃ” – zbrodnia przeciwko ludzkości” – pisze m.in. tak: „Katyń to nieduża wieś położona 15 kilometrów od Smoleńska. W znajdującym się w pobliżu niej sosnowym lasku, poczynając od 1925 roku, rozstrzeliwano obywateli radzieckich. W 1943 roku wykryto tam groby ponad 4 000 oficerów polskich z obozu w Kozielsku. Dzisiaj Katyń to symbol zbrodni, której dopuszczono się nie tylko wobec 15 000 bezprawnie wziętych do niewoli ludzi, lecz także wobec całego narodu polskiego”.
W piątek 8 kwietnia 2005, sześć dni po śmierci papieża Jana Pawła II, dziś naszego świetego, odbył się Jego pogrzeb. Było to jedno z największych zgromadzeń chrześcijan w historii świata.
2 kwietnia Światowy Dzień Świadomości Autyzmu
Jego głównym przesłaniem jest pogłębianie wiedzy społeczeństwa o problemach osób zmagających się z tym schorzeniem. W tym roku dzień ten wypada w sobotę.
Symbolem solidarności z osobami w spektrum autyzmu jest kolor niebieski.
Autyzm to zaburzenie rozwojowe związane z nieprawidłową pracą mózgu. Osoby dotknięte autyzmem mają problemy z komunikacją, postrzeganiem świata czy prawidłowym rozumieniem relacji społecznych. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) autyzm występuje u 1 na 100 dzieci, co oznacza, że w Polsce żyje ich około 400 tysięcy.
Starajmy się razem tworzyć przyjazne otoczenie, promować empatię i otwartość. Nie zapominajmy, że osoby ze spektrum autyzmu mają odmienne potrzeby i możliwości. Akceptacja tej różnorodności i odmienności rozwojowej przeciwdziała dyskryminacji oraz izolacji.
2 kwietnia 2022 rocznica śmierci św. Jana Pawła II
17 lat temu – 2 kwietnia 2005 roku zmarł Ojciec Święty Jana Paweł II. Wiadomość o Jego śmierci ogłosił 100 tysiącom wiernym zebranym na placu Świętego Piotra w Rzymie jeden z najbliższych jego współpracowników, arcybiskup Leonardo Sandri, mówiąc: „Najdrożsi bracia i siostry, o godzinie 21.37 nasz najukochańszy Ojciec Święty Jan Paweł II powrócił do domu Ojca”. Chwilę później ta smutna informacja obiegła cały świat. W Polsce odejściu papieża towarzyszył dźwięk dzwonu Zygmunta na Wawelu.
Dziś Prima Aprillis 😀
I to wcale nie jest żart.
Prima aprilis, dzień żartów – obyczaj obchodzony pierwszego dnia kwietnia w wielu krajach świata.
Polega on na robieniu żartów, celowym wprowadzaniu w błąd, nabierania kogoś, konkurowaniu w próbach sprawienia, by inni uwierzyli w coś nieprawdziwego.
Tego dnia w wielu mediach pojawiają się różne żartobliwe informacje.
Jan Brzechwa
„Prima aprilis”
Wiecie, co było pierwszego kwietnia?
Kokoszce wyrósł wielbłądzi garb,
W niebie fruwała krowa stuletnia,
A na topoli świergotał karp.
Żyrafa miała króciutką szyję,
Lwią grzywą groźnie potrząsał paw,
Wilk do jagnięcia wołał: „Niech żyje!”,
A zając przebył ocean wpław.
Tygrys przed myszą uciekał z trwogi,
Wieloryb słonia ciągnął za czub,
Kotu wyrosły jelenie rogi,
A baranowi – bociani dziób.
Niedźwiedź miał ptasie skrzydła po bokach,
Krokodyl stłukł się i krzyknął: „Brzdęk!”
„Prima aprilis!” – wołała foka,
A hipopotam ze śmiechu pękł.
29 marca 1865 roku w Telszach na Żmudzi urodził się Gabriel Narutowicz, pierwszy prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, wybrany na to stanowisko w 1922 roku.
Gabriel Narutowicz był naukowcem, zyskał sławę jako pionier elektryfikacji Szwajcarii, kierował także budową hydroelektrowni we Włoszech i w Hiszpanii. Wybitne osiągnięcia umożliwiły mu karierę naukową, czego dowodem było otrzymanie w 1907 roku tytułu profesora w katedrze budownictwa wodnego na politechnice w Zurychu.
W okresie I wojny światowej czynnie zaangażował się w sprawę odzyskania przez Polskę niepodległości. W 1919 roku przybył do Polski, zaś 23 czerwca 1920 roku objął tekę ministra robót publicznych w rządzie Władysława Grabskiego, z kolei 28 czerwca 1922 roku Narutowicz został ministrem spraw zagranicznych w rządzie Artura Śliwińskiego. W grudniu 1922 roku jego kandydaturę wysunięto na stanowisko prezydenta Polski.
Wybory prezydenckie przeprowadzono 9 grudnia 1922 roku. Kandydatami do fotelu prezydenta byli: Ignacy Daszyński – kandydat PPS, Stanisław Wojciechowski z listy PSL „Piast”, Jan Baudouin de Courtenay popierany przez mniejszości narodowe, hrabia Maurycy Zamoyski popierany przez środowiska związane z prawicą oraz Gabriel Narutowicz, który wystartował z listy PSL „Wyzwolenie”.
Dwie pierwsze tury wyborów nie wyłoniły pierwszego prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, dopiero w trzeciej turze Gabriel Narutowicz głosami lewicy, PSL „Piast” oraz mniejszości narodowych pokonał hrabiego Maurycego Zamojskiego i został wybrany na prezydenta RP.
11 grudnia Narutowicz został zaprzysiężony na urzędzie prezydenta, zaś 14 grudnia Józef Piłsudski przekazał władzę nowemu prezydentowi.
16 grudnia Gabriel Narutowicz podczas odwiedzin Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie został zamordowany przez malarza Eligiusza Niewiadomskiego, który oddał trzy strzały do prezydenta. Gabriel Narutowicz pochowany został w Bazylice Archikatedralnej pw. św. Jana Chrzciciela w Warszawie.
Światowy Dzień Zespołu Downa
Święto to ustanowione w 2005 roku z inicjatywy Europejskiego Stowarzyszenia Zespołu Downa. Od 2012 roku patronat nad obchodami sprawuje Organizacja Narodów Zjednoczonych.
„W ten wyjątkowy dzień zachęcamy wszystkich do założenia skarpetek – najlepiej trzech (bo przecież w zespole Downa są 3 chromosomy w 21 parze) i w różnych, wesołych kolorach! ” – zachęcają organizatorzy ŚDZD.
Skarpetki mogą być w paski, w kropki, za kolano lub tuż przy kostce, mogą być z różnych, niepasujących do siebie par. Jeśli jednak skarpetki to dla was za mało – załóżcie kolorowe ubrania. Kolory przewodnie ŚDZD to granatowy i czerwony.
Pierwszy Dzień Wiosny
Z utęsknieniem czekaliśmy na pierwszy dzień wiosny.
A ona przyszła, jak zawsze po cichu, bez wiekszego rozgłosu ale dumna, kwiecista i ozdobiona najpiekniejszymi promieniami słonka.
Wraz z Panią Wiosną a może tuż za nia, podążają cieplejsze i dłuższe dni, rozkwita przyroda, tworząc cudnie utkane dywany kwiatów a w nas budzi się energia, chęć do wykonywania najtrudniejszych nawet wyzwań.
„Wiosna, wiosna, wiosna ah to TY” …. wiosno trwaj !
15 marca 1948
74 lata temu, 15 marca 1948 roku, Rejonowy Sąd Wojskowy w Warszawie skazał na karę śmierci Rotmistrza Witolda Pileckiego
Na zdjęciu Witold Pilecki chowa dłonie na procesie, bo paznokci już nie ma …
Bity, kopany, torturowany fizycznie i psychicznie, został Niezłomny. Nie zdradził Ojczyzny. Oddał życie za wolną Polskę.
W trakcie ostatniego widzenia z żoną w więzieniu, Pilecki mówiąc Jej o okrucieństwie UBeckich funkcjonariuszy wyznał Jej: „Oświęcim to była igraszka…”
Jego ciała do dziś nie odnaleziono.
” Starałem się tak żyć, abym w godzinie śmierci mógł się raczej cieszyć niż lękać…”
️Na fotografii Witold Pilecki podczas rozprawy przed komunistycznym sądem.
ZOFIA PILECKA-OPTUŁOWICZ, CÓRKA ROTMISTRZA WITOLDA PILECKIEGO OBCHODZI DZISIAJ 89. URODZINY! 
W 2019 roku pani Zofia odebrała wyróżnienie specjalne – Złotego BohaterONa – przyznane przez Komitet Organizacyjny Nagrody dzieciom Witolda Pileckiego za wytrwałość w dążeniu do prawdy oraz podtrzymywaniu pamięci o Ojcu, wspaniałym Polaku, który stał się dla nas symbolem niezłomności i odwagi.
Pani Zosiu, Polska Szkoła Języka Ojczystego im Żołnierzy Niezłomnych życzy dużo, dużo zdrowia, wszelkiego dobra i błogosławieństwa Bożego na każdą chwilę.
Dużo serdeczności 🌹🌹🌹
1 Marca NARODOWY DZIEŃ PAMIĘCI ŻOŁNIERZY WYKLĘTYCH
„Kochajcie ojczystą ziemię. Kochajcie swoją świętą wiarę i tradycję własnego Narodu. Wyrośnijcie na ludzi honoru, zawsze wierni uznanym przez siebie najwyższym wartościom, którym trzeba służyć całym swoim życiem”
Witold Pilecki
Dzisiaj ważny dzień dla naszej szkoły. I chociaż świętować będziemy w późniejszym czasie, to dzisiejszy dzień jest dla nas tym najważniejszym.
Pamiętamy o Tych, którzy potrafili, chcieli i wszystko oddali dla Ojczyzny, dla Narodu, dla nas. Oddali życie z miłości…
I choć wielu chciało aby pamięć o Bohaterach polskiego podziemia antykomunistycznego i niepodległościowego zginęła, to Oni wciąż ” żyją” i pamięć o Nich nie zaginie.
Z okazji święta Patronów naszej szkoły , życzymy wszystkim aby zachowywanie pamięci o Żołnierzach Wyklętych stało się elementem nie tylko edukacji ale i kształtowania postaw naszych uczniów i nas samych.
Cześć i Chwała Bohaterom 🇵🇱🇵🇱🇵🇱
24.02.2022 nad ranem,”wojska rosyjskie rozpoczęły zbrojną agresję przeciwko naszym sąsiadom- niepodległej, suwerennej Ukrainie.
Decyzja Władymira Putina w Europie rozpętana została wojna 🙁
Oznacza ona niezliczone tragedie, śmierć i zniszczenie.”
🇵🇱 Orędzie Prezydenta RP Andrzeja Dudy
Nigdy więcej wojny !
23 lutego 1944 roku do por. Witolda Pileckiego dociera informacja o wydanym 19 lutego 1944 roku przez gen. Tadeusza „Bora” Komorowskiego rozkazie awansu do stopnia rotmistrza kawalerii ze starszeństwem z 11 listopada 1943 roku.
4.02.1942 r
80 Rocznica PRZEMIANOWANIA ZWZ w AK( Związku Walki Zbrojnej w Armie Krajową)
Rys historyczny
14 lutego 1942 r. do Polski dotarła depesza, w której Naczelny Wódz, gen. Władysław Sikorski, rozkazywał: „Dnia 14 lutego 1942 r. (…) w ślad za moim rozkazem l.2926 z dnia 3 IX 1941 r. 1. Znoszę dla użytku zewnętrznego nazwę ZWZ – wszyscy żołnierze w czynnej służbie wojskowej w Kraju stanowią „Armię Krajową” podległą Panu Generałowi, jako jej dowódcy. 2. Stanowisko Pana Generała nosi nazwę Dowódcy Armii Krajowej (…). Naczelny Wódz Sikorski Generał broni”.
Wydawać by się mogło, że jest to po prostu zmiana nazwy. Nic bardziej mylącego. Przede wszystkim przemianowanie ZWZ na AK było istotnym aktem politycznym (…).
Przemianowanie ZWZ na Armię Krajową miało także wymiar symboliczny. Wyraźnie ukazywało, że istnieją trzy części Polskich Sił Zbrojnych: Armia Polska na Zachodzie, Armia Polska w ZSRS i Armia Krajowa, z których ta ostatnia prowadziła najintensywniej ówcześnie walkę zbrojną. Innym powodem zmiany nazwy był proces scalania wszystkich konspiracyjnych sił zbrojnych w Polsce (…).
Dlaczego nazwa Armia Krajowa zastąpiła w zbiorowej pamięci Służbę Zwycięstwu Polski i Związek Walki Zbrojnej? Słowo „Armia” brzmi wyraźnie inaczej niż „Służba” czy „Związek”. Jest bardziej bojowe, bardziej wyraźne propagandowo i zdecydowanie bardziej odpowiadające rzeczywistości. W epokowym dziele, wydanym w Londynie w latach czterdziestych, a dotyczącym historii Polskich Sił Zbrojnych, tom poświęcony Polskiemu Państwu Podziemnemu zatytułowany jest „Armia Krajowa”. Można więc powiedzieć, że wydany w lutym 1942 r. rozkaz był niejako usankcjonowaniem istniejącej sytuacji. Żołnierze podziemia czuli się bardziej żołnierzami podziemnej armii niż członkami konspiracyjnego związku czy służby. Nazwa ta, według nich, zdecydowanie bardziej wiarygodnie określała ich działalność. Choćby dlatego warto zapamiętać tę datę – 14 lutego 1942 r.
Fragment artykułu prof. Piotra Niwińskiego IPN Gdańsk („Biuletyn IPN”, nr 1-2/2007)
W wystąpieniu otwierającym Obchody 80 Rocznicy przekształcenia Związku Walki Zbrojnej w Armię Krajową,
dr. Karol Nawrocki , Prezes Instytutu Pamięci Narodowej , powiedział:
„I tak trwają te trzy:
WIARA , wiara w zwycięstwo , wiara w niepodległość, wiara w suwerenność.
NADZIEJA, nadzieja na pokonanie niemieckiego barbarzyństwa, nadzieja na pokonanie przerażającej okupacji
MIŁOŚĆ , z nich najważniejsza jest miłość . I to z miłości do Polski powstała Armia Krajowa.Największa podziemna armia świata, która w szczytowym momencie skupiała blisko 400 tysięcy konspiratorów na okupowanych terenach Rzeczpospolitej….”
Bóg ,Honor i Ojczyzna!
Dzień św. Walentego
W tym dniu świat obchodzi chyba dziś najważniejsze święto w życiu zakochanych – walentynki.
Walentynki mają tylu zwolenników, co przeciwników. Tego dnia zakochani celebrują wspólnie spędzony czas i obdarowują się drobnymi upominkami
Kim był św. Walenty?
Święty Walenty był rzymskim kapłanem. Udzielał ślubów zakochanym parom. Władający wtedy cesarz Klaudiusz II wprowadził zakaz udzielania ślubów, gdyż uważał, że najlepszym żołnierzem jest samotny mężczyzna w przedziale wiekowym od 18 do 35 lat. Ksiądz Walenty nie dostosował się do zakazu władcy i praktykował udzielanie sakramentu ślubu. W konsekwencji swoich poczynań został wtrącony do więzienia. Podaje się, że zadurzył się tam w niewidomej dziewczynie – córce swojego stróża więziennego. Jak głoszą legendy – dziewczyna pod wpływem uczuć Walentego odzyskała wzrok. Gdy cesarz dowiedział się o tym fakcie, wydał rozkaz ścięcia kapłanowi głowy. Od tej pory kapłan Walenty został patronem zakochanych.
Zwyczaje
Najważniejszym miejscem kultu św. Walentego jest bazylika jego imienia w Terni. Na srebrnym relikwiarzu ze szczątkami patrona umieszczono inskrypcję „Święty Walenty patron miłości”. Co roku w niedzielę poprzedzającą dzień 14 lutego przybywają do bazyliki pary narzeczonych z całych Włoch i świata, w celu złożenia przyrzeczenia miłości. Gromadzą się tu również małżonkowie świętujący 25 lub 50 rocznicę zawarcia sakramentu małżeństwa. W Terni w tym dniu wręczana jest również nagroda „Rok Miłości”. W roku 1997 list do par narzeczonych przesłał również Jan Paweł II, a jego przesłanie wyryto na marmurowej tablicy przy grobie świętego Walentego. Kilka miast w Polsce przyznaje się do posiadania relikwii św. Walentego, w tym Lublin, Kraków i Chełmno. W każdym z nich 14 lutego organizowane są obchody ku czci patrona zakochanych. Stałym niemalże elementem walentynek jest wzajemne wręczanie walentynkowych ozdobnych karteczek. Czerwone, najczęściej w kształcie serca, opatrzone walentynkowym wierszykiem, a często i miłosnym wyznaniem.
Historia walentynek
Z dostępnych informacji wynika, że początki walentynek sięgają czasów starożytności. 15 lutego w starożytnym Rzymie uroczyście obchodzono tzw. wigilię Luperkaliów, czyli święta ku czci bożka płodności i urodzaju. W trakcie uroczystości mężczyźni wrzucali do urny zapisane skrawki papieru. Widniały na nich imiona wszystkich dziewcząt mieszkających w Rzymie. W urnie znajdowały się także krótkie wierszyki miłosne. Na koniec dnia odbywało się losowanie karteczek, co miało na celu połączenie par. Stworzone w ten sposób pary musiały dotrzymać sobie towarzystwa do końca obchodów. Jednakże na popularności zyskały dopiero w latach 90 – XX wieku. Do Polski obchody walentynkowe trafiły wraz z kultem świętego Walentego z Bawarii i Tyrolu. Popularność uzyskały jednak dopiero w latach 90 XX wieku. Jedyne i największe w Polsce odbywają się corocznie od 14 lutego 2002 roku w Chełmnie (województwo kujawsko-pomorskie) pod na-zwą „Walentynki Chełmińskie”. Za sprawą przechowywanej, prawdopodobnie od średniowiecza, w chełmińskim kościele farnym pw. Wniebowzięcia NMP relikwii św. Walentego, połączono tu lokalny kult św. Walentego z tradycją anglosaską.
Modlitwa do św. Walentego
Święty Walenty, opiekunie tych,
którzy się kochają i darzą przyjaźnią,
Ty który z narażeniem życia urzeczywistniłeś
i głosiłeś ewangeliczne przesłanie pokoju,
Ty, który dzięki męczeństwu przyjętemu
z miłości zwyciężyłeś wszystkie siły obojętności,
nienawiści i śmierci, wysłuchaj naszą modlitwę.
W obliczu rozdarć i podziałów na świecie daj nam
zawsze kochać miłością pozbawioną egoizmu,
abyśmy byli pośród ludzi
wiernymi świadkami miłości Boga.
Niech ożywiają w nas miłość, przyjaźń
i zaufanie, które pozwolą nam przezwyciężyć
życiowe przeszkody.
Prosimy Cię, wstawiaj się za nami do Boga,
który jest źródłem wszelkiej miłości i
wszelkiego piękna i który żyje i króluje
na wieki wieków.
Amen.
11 lutego
Światowy Dzień Chorego, ustanowiony przez papieża Jana Pawła II w dniu 13 maja 1992 roku.
Celem obchodów jest wsparcie wszystkich cierpiących, zarówno duchowo, jak i fizycznie, i zwrócenie uwagi świata na ich potrzeby.
Operację stanu wojennego planowano w Polsce od wielu miesięcy. Generał Wojciech Jaruzelski był w stałym kontakcie z sowieckimi przywódcami i dowódcami wojskowymi. Decyzja o wprowadzeniu stanu wojennego została zaakceptowana 5 grudnia 1981 roku przez Biuro Polityczne KC PZPR. Z kolei w nocy z 8 na 9 grudnia 1981 roku w trakcie spotkania z przebywającym w Warszawie marszałkiem Wiktorem Kulikowem gen. Jaruzelski poinformował go o planowanych działaniach w Polsce związanych z wprowadzeniem stanu wojennego.
Do dziś jedną z niewyjaśnionych spraw związanych ze stanem wojennym w Polsce jest jego faktyczna liczba ofiar. Przedstawiane listy ofiar liczą od kilkudziesięciu do ponad stu nazwisk. Warto również podkreślić, że nieznana pozostaje także liczba osób, które straciły w tym okresie zdrowie na skutek prześladowań, bicia w trakcie śledztwa czy też podczas demonstracji ulicznych.
Jedną z największych tragedii stanu wojennego była pacyfikacji Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” w Katowicach, gdzie strajkowało ok. 3 tysięcy górników. 16 grudnia 1981 doszło do masakry górników strajkujących przeciw ogłoszeniu stanu wojennego. Podczas pacyfikacji siłami milicji oraz wojska i w wyniku strzałów Plutonu Specjalnego ZOMO zginęło 9 górników, a 23 zostało rannych. Najmłodszy z zabitych górników miał zaledwie 19 lat.
Lista zabitych górników z KWK „Wujek”: Józef Czekalski (48 lat), Krzysztof Giza (24 lata), Joachim Gnida (28 lat), Ryszard Gzik (35 lat), Bogusław Kopczak (28 lat), Andrzej Pełka (19 lat), Jan Stawisiński (21 lat), Zbigniew Wilk (30 lat), Zenon Zając (22 lata).
Stan wojenny został zawieszony 31 grudnia 1982 roku, a odwołano go dopiero 22 lipca 1983 roku.
Zdjęcie pierwsze: VII Plenum Naczelnego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Warszawie 31 marca 1982 roku. Członkowie prezydium. Widoczni od lewej: Czesław Jaworski, gen. Wojciech Jaruzelski, prezes Roman Malinowski (przemawia), źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, Autor: Rutowska Grażyna, Sygnatura: 40-1-129-7.
Święto Ofiarowania Pańskiego – Matki Bożej Gromnicznej
2 lutego, Kościół Katolicki obchodzi święto Ofiarowania Pańskiego. W polskiej tradycji bardziej znane jest jako święto Matki Boskiej Gromnicznej.
Święto Ofiarowania Pańskiego wprowadził papież Gelazy I (zm. 496 r.). Jest ono nawiązaniem do ewangelicznego opisu ofiarowania Jezusa. 40 dni po Jego narodzinach Maryja i Józef zanieśli dzieciątko do świątyni w Jerozolimie, by zgodnie z prawem mojżeszowym ofiarować Je Bogu w hołdzie dziękczynienia za darowanie Izraelitom życia podczas przejścia przez Egipt Anioła Zniszczenia. Przebywający wtedy w świątyni starzec Symeon rozpoznał w Jezusie Mesjasza.
Święto to zamyka cykl świąt Bożego Narodzenia. W kościołach rozbiera się tego dnia żłóbki, a w domach choinki, przestaje się śpiewać kolędy, kończy się okres wizyt duszpasterskich w domach.
Tego dnia przynosi się do kościołów do poświęcenia świece woskowe, które następnie niesie się w procesji. Są one symbolem człowieczeństwa Syna Bożego, a także symbolem wiary, nadziei i miłości, z jakimi chrześcijanin powinien podążać za Chrystusem.
Powszechne przekonanie o mocy ochronnej gromnicy związane jest z wiarą w patronat i opiekę Matki Bożej jako pośredniczki między ludźmi a Bogiem, zdolnej do wyjednywania łask. Aby sobie zapewnić stałą opiekę Najświętszej Marii Panny, gromnicę umieszczano w domach zwykle nad łóżkiem. Zapalano ją też przy konających…
27 stycznia
Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu, który został ustanowiony przez ONZ, by uczcić pamięć 6 milionów Żydów zamordowanych przez Niemców podczas II wojny światowej
„[…] Naszym oczom ukazał się straszliwy widok: ogromna ilość baraków [w Birkenau] […]. W wielu z nich leżeli na pryczach ludzie. Były to szkielety obleczone skórą, z nieobecnym wzrokiem. Oczywiście rozmawialiśmy z nimi. Rozmowy te były jednak krótkie, ponieważ ci pozostali przy życiu ludzie byli zupełnie pozbawieni sił i z trudnością przychodziło im powiedzieć coś bliższego o swoim pobycie w obozie. Cierpieli głód, byli wycieńczeni i chorzy. Dlatego te nasze jakby wywiady były bardzo krótkie. Zapisywaliśmy, co nam oni opowiadali. Kiedy porozmawialiśmy z tymi ludźmi i wyjaśniliśmy im, kim jesteśmy i po co przybyliśmy, okazali nam oni trochę więcej zaufania. Płakały kobiety, płakali także – nie można tego ukryć – mężczyźni… Można powiedzieć, że na terenie obozu stały piramidy. Jedną stanowiła nagromadzona odzież, inną garnki, jeszcze inną – ludzkie szczęki. Wierzę, że rozmiarów zbrodni popełnionych w tym największym obozie koncentracyjnym nie domyślało się nawet dowództwo naszej armii. Wspomnienia stamtąd zachowałem na całe moje życie. To wszystko było najbardziej poruszające i najstraszniejsze, co zobaczyłem i sfilmowałem podczas wojny. Czas nie ma władzy nad tymi wspomnieniami. Nie wycisnął on z mej pamięci wszystkich okropności, które zobaczyłem i nagrałem […].”
Jest to fragment wspomnień Aleksandra Woroncowa, operatora radzieckiej wojskowej ekipy filmowej.
21/22 styczeń Dzień Babci i Dzień Dziadka
To święta, które przypominają o bliskich nam osobach i wzmacniają rodzinne więzi.
Święta mają przede wszystkim na celu uhonorowanie osób starszych i umocnienie rodzinnych kontaktów.
Życzenia babciom i dziadkom składają wnuki, niezależnie od wieku.
Dzień Babci jest w Polsce świętem starszym niż Dzień Dziadka. Pomysł na jego obchodzenie narodził się najprawdopodobniej z początkiem drugiej połowy XX wieku, a zatwierdzony został w 1966 roku. To właśnie wtedy dziennik „Express Wieczorny” ogłosił 21 stycznia Dniem Babci. Sam pomysł na obchodzenie tego święta pojawił się dwa lata wcześniej w czasopiśmie popularnym wydawanym przede wszystkim dla kobiet. Pomysł na obchodzenie Dnia Dziadka z kolei, przyszedł do Polski z Ameryki dopiero w okolicach lat 80-tych.
13 grudnia 1981 roku miliony Polaków obudziło się w innej rzeczywistości. Tego dnia o godzinie 6.00 Polskie Radio nadało wystąpienie gen. Wojciecha Jaruzelskiego, w którym informował o wprowadzeniu na terenie całego kraju stanu wojennego.
Władze komunistyczne jeszcze w nocy z 12 na 13 grudnia dokonały zatrzymania i internowania działaczy opozycji i Solidarności. W sumie w ośrodkach internowania umieszczono około 5 tysięcy osób.
W operacji milicyjno – wojskowej wzięło udział kilkadziesiąt tysięcy żołnierzy i milicjantów, czołgi, wozy bojowe oraz innego rodzaju siły i sprzęt, mający na celu zaprowadzanie stanu wojennego na terenie Polski.
Operację stanu wojennego planowano w Polsce od wielu miesięcy. Generał Wojciech Jaruzelski był w stałym kontakcie z sowieckimi przywódcami i dowódcami wojskowymi. Decyzja o wprowadzeniu stanu wojennego została zaakceptowana 5 grudnia 1981 roku przez Biuro Polityczne KC PZPR. Z kolei w nocy z 8 na 9 grudnia 1981 roku w trakcie spotkania z przebywającym w Warszawie marszałkiem Wiktorem Kulikowem gen. Jaruzelski poinformował go o planowanych działaniach w Polsce związanych z wprowadzeniem stanu wojennego.
Do dziś jedną z niewyjaśnionych spraw związanych ze stanem wojennym w Polsce jest jego faktyczna liczba ofiar. Przedstawiane listy ofiar liczą od kilkudziesięciu do ponad stu nazwisk. Warto również podkreślić, że nieznana pozostaje także liczba osób, które straciły w tym okresie zdrowie na skutek prześladowań, bicia w trakcie śledztwa czy też podczas demonstracji ulicznych.
Jedną z największych tragedii stanu wojennego była pacyfikacji Kopalni Węgla Kamiennego „Wujek” w Katowicach, gdzie strajkowało ok. 3 tysięcy górników. 16 grudnia 1981 doszło do masakry górników strajkujących przeciw ogłoszeniu stanu wojennego. Podczas pacyfikacji siłami milicji oraz wojska i w wyniku strzałów Plutonu Specjalnego ZOMO zginęło 9 górników, a 23 zostało rannych. Najmłodszy z zabitych górników miał zaledwie 19 lat.
Lista zabitych górników z KWK „Wujek”: Józef Czekalski (48 lat), Krzysztof Giza (24 lata), Joachim Gnida (28 lat), Ryszard Gzik (35 lat), Bogusław Kopczak (28 lat), Andrzej Pełka (19 lat), Jan Stawisiński (21 lat), Zbigniew Wilk (30 lat), Zenon Zając (22 lata).
Stan wojenny został zawieszony 31 grudnia 1982 roku, a odwołano go dopiero 22 lipca 1983 roku.
Zdjęcie pierwsze: VII Plenum Naczelnego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego w Warszawie 31 marca 1982 roku. Członkowie prezydium. Widoczni od lewej: Czesław Jaworski, gen. Wojciech Jaruzelski, prezes Roman Malinowski (przemawia), źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, Autor: Rutowska Grażyna, Sygnatura: 40-1-129-7.
Mikołajki – zeświecczona nazwa dnia Świętego Mikołaja obchodzonego 6 grudnia w katolicyzmie i prawosławiu, ku czci świętego Mikołaja, biskupa Miry. Do XIX wieku był to na ziemiach polskich dzień wolny od pracy. W 1969 roku w Kościele katolickim zniesiono święto, jest to już tylko tzw. wspomnienie dowolne. Od średniowiecza w wigilię tego dnia święty Mikołaj (a właściwie osoba przebrana za niego) przynosił dzieciom prezenty. Współcześnie nocą podkłada się dzieciom drobne upominki, małe zabawki, a przede wszystkim słodycze. W XIX i XX wieku obdarzający dzieci podarkami w swoje święto Mikołaj został przekształcony w baśniową postać rozdającą prezenty.
5 Grudzień Międzynarodowy Dzień Wolontariusza.
Bardzo dziękujemy Wszystkim naszym Wolontariuszom, którzy ofiarują swój czas i trud dla dobra naszych dzieci, naszej szkoły.
Wasza praca uzmysławia nam, że warto być dobrym!
W imieniu całej społeczności naszej szkoły DZIĘKUJEMY ❤️❤️❤️
3 grudnia, jak co roku, obchodzimy Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych.
Święto ustanowione zostało przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1992 roku, na zakończenie Dekady Osób Niepełnosprawnych (1983–1992).
Wszystkim osobom niepełnosprawnym oraz ich bliskim życzymy zdrowia, wszelkiej pomyślności i wielu radości w codziennym życiu.
21 listopada Światowy Dzień Życzliwości
Hello World Day, obchodzony 21 listopada wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych. W 1973 roku Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień zaproponowali bracia Brian i Michael McCormackowie, którzy zaprotestowali tak przeciwko konfliktowi zbrojnemu pomiędzy Egiptem a Izraelem
Uśmiechnięci są szczęśliwsi i żyją dłużej 😀
20 Listopada obchodzimy Międzynarodowy Dzień Praw Dziecka z UNICEF
Data ta upamiętnia podpisanie najważniejszego dokumentu gwarantującego prawa wszystkim dzieciom – Konwencji o prawach dziecka. W 2019 roku obchodziliśmy jego 30.
Ten dzień jest obchodzony w rocznicę uchwalenia Deklaracji Praw Dziecka w 1959 r. oraz Konwencji o Prawach Dziecka w 1989 r.
Prawa dziecka
Dziecko ma prawo do:
*wychowywania się w rodzinie,
*adopcji,
*oświaty i nauki,
*kultury, wypoczynku i rozrywki,
*ochrony zdrowia i opieki medycznej,
*wszechstronnego rozwoju osobowości, swobody wyznania, światopoglądu,
*dostępu do informacji,
*ochrony przed wyzyskiem i poniżającym traktowaniem (prawo do nietykalności osobistej),
*prywatności,
*równości.
Prawa socjalne dziecka:
*prawo do zabezpieczenia socjalnego,
*prawo do możliwie najwyższego poziomu ochrony zdrowia,
*prawo do odpowiedniego standardu życia,
*prawo do wypoczynku, czasu wolnego, rozrywki i zabawy.
W Polsce najważniejszymi aktami prawnymi gwarantującymi prawa dziecka są:
Konstytucja RP, Konwencja o Prawach Dziecka, Ustawa o Rzeczniku Praw Dziecka.
„Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat” Janusz Korczak
„Dziecko może nauczyć dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym i domagać się ze wszystkich sił, tego czego się pragnie” Paulo Coelho
16 listopada 1918 roku Józef Piłsudski wystosował do prezydenta Stanów Zjednoczonych oraz rządów: brytyjskiego, francuskiego, włoskiego, niemieckiego i japońskiego, jak również do rządów wszystkich państw wojujących i neutralnych telegram, w którym poinformował o istnieniu niepodległego Państwa Polskiego.
Treść depeszy – źródło: strona Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej:
Do pana prezydenta Stanów Zjednoczonych,
Do Królewskiego rządu angielskiego,
Do rządu Rzeczypospolitej francuskiej,
Do Królewskiego rządu włoskiego,
Do Cesarskiego rządu japońskiego,
Do rządu Rzeczypospolitej niemieckiej
i do rządów wszystkich państw wojujących i neutralnych.
Jako wódz naczelny armii polskiej, pragnę notyfikować rządom i narodom wojującym i neutralnym istnienie państwa polskiego niepodległego, obejmującego wszystkie ziemie zjednoczonej Polski.
Sytuacja polityczna w Polsce i jarzmo okupacji nie pozwoliły dotychczas narodowi polskiemu wypowiedzieć się swobodnie o swym losie. Dzięki zmianom, które nastąpiły wskutek świetnych zwycięstw armii sprzymierzonych – wznowienie niepodległości i suwerenności Polski staje się odtąd faktem dokonanym.
Państwo polskie powstaje z woli całego narodu i opiera się na podstawach demokratycznych. Rząd polski zastąpi panowanie przemocy, która przez sto czterdzieści lat ciążyła nad losami Polski – przez ustrój, zbudowany na porządku i sprawiedliwości. Opierając się na armji polskiej pod moją komendą, mam nadzieję, że odtąd żadna armia obca nie wkroczy do Polski, nim nie wyrazimy w tej sprawie formalnej woli naszej. Jestem przekonany, że potężne demokracje Zachodu udzielą swej pomocy i braterskiego poparcia polskiej Rzeczypospolitej odrodzonej i niepodległej.
Wódz naczelny
Józef Piłsudski
Warszawa, 16/XI 1918
Narodowe Święto Niepodległości
„Dzień 11 listopada, jako rocznica odzyskania przez Naród Polski niepodległego bytu państwowego i jako dzień po wsze czasy związany z wielkim imieniem Józefa Piłsudskiego, zwycięskiego Wodza Narodu w walkach o wolność Ojczyzny – jest uroczystym Świętem Niepodległości”.
Wiwat Niepodległa !
Międzynarodowy Dzień Postaci z Bajek
Bajki, baśnie oraz opowieści pełne są przygód wymyślonych bohaterów, którzy walczą ze złem i pokonują wszelkie trudności.
Postacie z bajek niejednokrotnie stają się bliskimi przyjaciółmi dzieci i przez wiele lat towarzyszą kolejnym pokoleniom.
To anonimowi bohaterowie uczą i pomagają w przezwyciężaniu przez dzieci wielu barier.
Kolorowe postacie polskich bajek lub zagranicznych, znane są i kochane nie tylko przez najmłodszych ale i dorosłych.
Bajkowe postacie pojawiają się nie tylko w animowanych filmach, ale przede wszystkim na kartach książek i książeczek dla dzieci.
To własnie książki rozbudzają wyobraźnię oraz pozwalają na odkrywanie piękna literatury.
1 listopada Dzień Wszystkich Świętych
2 listopada Dzień Zaduszny
Czas wspomnień bliskich i późniejszych zmarłych…
Czas na refleksję i modlitwę.
Czas na refleksję …
43. rocznica wyboru Karola Wojtyły na Papieża
Kard. Karol Wojtyła został wybrany na papieża w poniedziałek, 16 października 1978 r., w drugim dniu konklawe. Biały dym zwiastujący dokonanie wyboru pojawił się nad Kaplicą Sykstyńską o godz. 18.18.
Polonijny Dzień Dwujęzyczności
Ogólnoświatowe święto polonijne ustanowione przez nowojorską fundację i portal informacyjno-edukacyjny „Dobra Polska Szkoła” Obchodzone dorocznie w trzeci weekend października i stawiające sobie za cel celebrację polskiego języka i dwujęzyczności polonijnych rodzin za granicą, a także promocję wizerunku i dobrego imienia Polski, polskiego dziedzictwa oraz współczesnych interesów Polski na arenie międzynarodowej.
Dzień Papieża Jana Pawła II
Obchodzony co roku 16 października, ustanowione przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w hołdzie papieżowi Polakowi Janowi Pawłowi II.
„Jeszcze będzie pięknie mimo wszystko.
Tylko załóż wygodne buty, bo masz do przejścia całe życie”
św. Jan Paweł II
Dzień Edukacji Narodowej
Upamiętnia rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej, która została utworzona z inicjatywy króla Stanisława II Augusta i zrealizowana przez Sejm Rozbiorowy w dniu 14 października 1773 roku. Potocznie dzień ten nadal zwany jest Dniem Nauczyciela.
Otwarcie Szkoły i Rozpoczęcie Roku Szkolnego 2021/2022
Październik już zawsze będzie się nam kojarzył nie tylko z jesienią ale przede wszystkim z Otwarciem Szkoły, Rozpoczęciem Roku Szkolnego Polskiej Szkoły Języka Ojczystego im. Żołnierzy Niezłomnych 🙂
Ten dzień właśnie przeszedł do historii 😀
Dziękujemy Wszystkim za przybycie:
najmłodszej grupie za wniesienie radości i powiewu pozytywnej energii, grupie starszej za stoicki spokój i cierpliwość 😉
Wam Drodzy Rodzice dziękujemy za zaufanie, słowa wsparcia, i chęć tworzenia tej szkoły razem z nami.
Za życzliwość, sympatię i cudne życzenia.
Dziękujemy , że jesteście z nami i że razem możemy rozpocząć tę nową, fajna a na pewno wyjątkową.
Nowy Rok Szkolny 2021/2022 w Polskiej Szkole Języka Ojczystego im. Żołnierzy Niezłomnych uważamy za otwarty ! 🤗
Międzynarodowy Dzień Osób Starszych
* Wszystkim Seniorom życzymy, by jesień życia stała się wiosną Państwa dni, a ciekawość świata otwierała kolejne drzwi, dając radość i uśmiech.❤️
Międzynarodowy Dzień Pokoju
Międzynarodowy Dzień Pokoju to święto ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1981 roku i od 2001 roku obchodzone corocznie 21 września. Jego celem jest zwrócenie uwagi ludzi na całym świecie na potrzebę przestrzegania pokoju. ONZ wyznaczył tę datę także jako dzień globalnego zawieszenia broni i niestosowania przemocy. Tego dnia organizacje, instytucje, społeczności lokalne z całego świata, również na terenach okupowanych, organizują liczne imprezy, happeningi, seminaria, wykłady, pokazy filmów. W wielu miejscach Dzień Pokoju upamiętnia się chwilą ciszy. Tegoroczne (2015) hasło obchodów brzmi: „The right of peoples to peace” (Prawo narodów do pokoju). W ponad 50 krajach na całym świecie jako hymn na rzecz pokoju zostanie odśpiewany dziś utwór Johna Lennona „Imagine”.
15 września obchodzimy International Dot Day, Międzynarodowy Dzień Kropki.
To święto kreatywności, odwagi i zabawy.
Bo przecież każdy z Nas jest kreatywny, odważny i zabawny 😉
12.09.2021 beatyfikacja kardynała Stefana Wyszyńskiego
Wyjątkowy dzień, wyjątkowe wydarzenie nie tylko dla KK ale i naszej historii.
„Ludzie mówią – czas to pieniądz. Ja mówię inaczej – czas to miłość. Pieniądz jest znikomy, a miłość trwa”.
kard. Stefan Wyszyński
[*]
Obrona „Wizny” – Polskie Termopile
7 września 1939 roku rozpoczął się niemiecki atak na „Wiznę” – liczący ok. 9 km pas polskich umocnień, ulokowany na wschodnim brzegu Narwi i Biebrzy.
„Wizny” broniło 720 żołnierzy. Obrońców było zbyt mało, co gorsza brakowało im broni. Dysponowali 6 działami kal. 76 mm, 24 cekaemami, 18 ręcznymi karabinami maszynowymi i zaledwie 2 przeciwpancernymi.
Pomimo dysproporcji sił i środków, załoga „Wizny” – dowodzona przez kpt. Władysława Raginisa (na zdjęciu) – stawiała zaciekły opór. 9 września, około godziny 16.00, kpt. Raginis powiadomił przez radio przełożonych, że przewaga sił niemieckich jest przygniatająca. Mimo to nie zamierzał kapitulować.
Ostrzał artyleryjski, naloty oraz ataki czołgów doprowadziły ostatecznie do przełamania linii obronnej. Niemieckie oddziały wdarły się w głąb II RP; w nocy z 9 na 10 września zajęły Zambrów. Rano bronił się już tylko bunkier dowódcy „Wizny”. Kiedy zabrakło amunicji, kpt. Raginis nakazał podkomendnym opuścić schron, sam popełnił zaś samobójstwo.
Info: Instytut Pamięci Narodowej
1 września 1939 roku rozpoczęła się II wojna światowa. Agresja nazistowskich Niemiec na Polskę zapoczątkowała trwający prawie 6 lat konflikt zbrojny.
O 4.45 niemiecki pancernik Schleswig-Holstein zaczął ostrzeliwać polską składnicę wojskową na Westerplatte. Trwająca od 1 do 7 września obrona Westerplatte przez polskich żołnierzy była zarazem pierwszą bitwą II wojny światowej w Europie.
Warto dodać, że już w nocy z 31 sierpnia na 1 września 1939 roku schron bojowy w Bytomiu – Łagiewnikach należący do Obszaru Warownego Śląsk został zaatakowany przez Freikorps, a więc wcześniej, niż Niemcy zaatakowali Westerplatte i zanim rozpoczęli bombardowanie Wielunia.
Pierwszy bomby z kolei spadły o 4:34 na Tczew, bowiem nalot miał na celu zniszczenie stacji odpalania ładunków i kabli prowadzących do ładunków pod mostem, będącym kluczowym obiektem dla przeprawy przez Wisłę.
Niemcom udało się przerwać kable prowadzące do ładunków, jednak polscy saperzy naprawili je, co umożliwiło im wysadzenie części przepraw.
Na Westerplatte liczące ok. 200 żołnierzy polskie oddziały bohatersko broniły placówki, odpierając ataki zarówno z morza, lądu, jak i powietrza.
Załoga Westerplatte miała utrzymać się na pozycjach przez 12 godzin, a broniła się 7 dni, dzięki czemu ich postawa urosła do miana legendy i już w czasie trwania kampanii wrześniowej była symbolem polskiego oporu przeciwko niemieckiej agresji.
Polska mimo bohaterskiej obrony, miażdżącej przewagi wroga, ataku 17 września Związku Radzieckiego na wschodnie granicy Polski, ale także zdrady naszych sojuszników – Wielkiej Brytanii i Francji, które nie udzieliły nam pomocy – po miesiącu walk przestała istnieć i została podzielona między Niemcy i Związek Radziecki.
W tym czasie do historii przeszła obrona Westerplatte, bitwa nad Bzurą – największe starcie kampanii wrześniowej – Łodzią, Wizną, Tomaszowem Lubelskim, Mokrą, twierdzą Modlin, Kockiem – ostatnia bitwa kampanii wrześniowej stoczona przez regularne wojsko – a także obrona Warszawy, Helu, Gdyni, Kępy Oksywskiej i innych miast.
Klęska wrześniowa mimo upadku państwa podzielonego między nazistowskie Niemcy i Związek Radziecki nie zachwiała polskim społeczeństwem i żołnierzami. Powstały we Francji, a później przeniesiony do Wielkiej Brytanii rząd polski na czele z gen. Władysławem Sikorskim był symbolem polskiego oporu, a Polacy walcząc na frontach II wojny światowej w Europie i Afryce Północnej udowodnili nie tylko swoją wartość bojową, ale potwierdzali, że mimo klęski we wrześniu 1939 roku polski żołnierz nie złożył broni. Dowodem na to był udział polskich żołnierzy w bitwach o Narwik, Monte Cassino, Arnhem i wielu innych miastach europejskich, ale także w Afryce Północnej.
Zdjęcie nr 1:
Niemieccy żołnierze przeszukują Westerplatte po kapitulacji, źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, data wydarzenia: 7 września 1939 roku, sygnatura: 2-18;
Zdjęcie nr 2:
Wysadzony przez wojska polskie most kolejowy na Wiśle, źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, data wydarzenia: 7 września 1939 roku, sygnatura: 2-7552;
Zdjęcie nr 3:
Schron bojowy Obszaru Warownego Śląsk w Bytomiu – Łagiewnikach przy ul. Szyby Rycerskie – fot. Hubert Klimek/Archiwum UM Bytom.
Wrzesień
W związku z dramatyczną sytuacją, w jakiej znalazło się Stare Miasto, w nocy z 30 na 31 sierpnia 1944 r. Powstańcy podjęli nieudaną próbę przebicia się przez kordon niemieckich wojsk do Śródmieścia. Akcja ta wraz z walkami o Dworzec Gdański przeszła do historii jako najkrwawszy bój Powstania.
W meldunku sytuacyjnym z 31 sierpnia dowódca Grupy „Północ”, płk Karol Ziemski „Wachnowski”, alarmował: Nastrój bardzo pesymistyczny. Wszyscy żywili nadzieję w możliwość przebicia się. Z chwilą gdy to upadło, żołnierze są gotowi na wszystko. (…) Wśród ludności cywilnej kompletne załamanie.
info i zdjęcie : Muzeum Powstania Warszawskiego
„Do pewnego stopnia to były loty samobójcze. Przecież to ponad dziesięć godzin trwał lot, ten nasz ostatni lot był dziesięć godzin, trzydzieści osiem minut – bez osłony myśliwców i tak dalej. (…) Niemcy znali naszą trasę, z Brindisi z Włoch do Warszawy. Najgorzej to było koło Krakowa; tam najwięcej zginęło, zestrzelili. To były trudne loty, bo myśmy startowali w dzień i lądowali na drugi dzień gdzie indziej. (…) Churchill zabronił po dwóch czy trzech lotach Anglikom latać, ale mówi: »Polacy, jeśli chcą lecieć – to jest wasz kraj i wasza stolica«. I nie było jednej osoby, żeby odmówiła. A w lotnictwie to było tak, że każdy w każdej chwili mógł powiedzieć: »nie lecę dziś« czy »nie lecę już więcej«. I to było w porządku. Ale nikt nie odmówił”.
👉 ze wspomnień st. sierż. TADEUSZA RUMANA, który w czasie Powstania Warszawskiego wykonał sześć zrzutów nad miastem i jeden nad Puszczą Kampinoską.
2️⃣8️⃣ sierpnia ➡️ Święto Lotnictwa Polskiego 🇵🇱🛬
Na zdj.: Lotnicy polscy na tle halifaksa w Brindisi.
📷 Autor nieznany/ze zbiorów Muzeum Powstania Warszawskiego
„…Odchodzę w zaświaty. To, co pozostawiam na tym świecie najdroższego, to Polskę i Ciebie…”
„Jak to jest – zabić nastolatkę?
Blask zgasić w oczach, zamknąć usta?
Przerwać marzenia, co ukradkiem
Snuły się nawet w celi pustej?”
75 lata temu…
Końcówka sierpnia, jeszcze lato, a już pachnie zbliżającą się jesienią… ziarna ze skoszonego zboża czekają w spichlerzu, by niedługo przybrać najświętszą formę, chleba powszedniego, na zasnutych siwą mgłą rżyskiem, dumnym krokiem spacerują sejmikujące bociany, słońce choć już nie tak ostre, ale jeszcze potrafi swymi promieniami popieścić ludzi, zwierzęta, wciąż upojnie pachnącą ziemię…
O czym w te ciepłe dni myśli nastolatka, która całe życie ma przed sobą? O czym może marzyć młoda dziewczyna, gdy po stygnących zgliszczach lata, delikatnymi krokami nadchodzi jesień? O beztroskich pląsach na kwietnej łące, o spacerach ze swoją pierwszą miłością polnymi ścieżkami, o nieśmiałym dotyku dłoni, ukradkowych pocałunkach powodujących pąs na dziewczęcym licu…
Siedemnastoletnia Danusia Siedzikówna zamknięta w zatęchłej celi gdańskiego więzienia marzy tylko o jednym… o powiewie świeżego powietrza z rodzinnych stron, o lekkim wietrze, który by mógł przywiać aromat świeżo skoszonej łąki, kwiatów rosnących pod oknem panieńskiego pokoju, łagodny głos ukochanej babci.
Bo Danusia już z tej celi nie wyjdzie, chyba że w ostatnią swą drogę, przed pluton egzekucyjny. Bo dla Danki w Polsce rządzonej przez czerwonych zbrodniarzy „władza ludowa” nie przewidziała optymistycznej przyszłości, dla dziewcząt takich jak Danka komunistyczni bandyci przygotowali kaźń i śmierć.
28 sierpnia 1946 roku, zbrodniarze spod znaku sierpa i młota, w gdańskim więzieniu zamordowali Danusię Siedzikówna „Inkę”, sanitariuszkę 5. Wileńskiej Brygady AK legendarnego mjr. „Łupaszki”.
Pomimo brutalnego i poniżającego śledztwa, dzielna dziewczyna nie zdecydowała się na współpracę z UB i odmówiła składania zeznań, które miały obciążyć jej kolegów z Brygady.
W grypsie z więzienia Danka pisała:
„Jest mi smutno, że muszę umierać. Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba”.
Nie miała nawet ukończonych 18 lat…
Umierała z okrzykiem: „Niech żyje Polska”, „Niech żyje major Łupaszka”.
Wraz z nią zamordowany został ppor. Feliks Selmanowicz „Zagończyk”, oficer
3. Wileńskiej Brygady AK, zastępca dowódcy plutonu 5. Wileńskiej Brygady AK, dowódca 2. kompanii 4. Wileńskiej Brygady AK.
Znów łapy komunistycznych siepaczy spłynęły krwią polskich patriotów…
28 sierpnia 2016 roku w Gdańsku, w 70 rocznicę śmierci „Inki” i „Zagończyka”, odbył się uroczysty pogrzeb Bohaterów, który przerodził się w wielką patriotyczną manifestację.
ŚWIĘTO MATKI BOŻEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ
26 sierpnia przypada uroczystość Matki Bożej Częstochowskiej. Wizerunek Czarnej Madonny z Jasnej Góry na trwale związał się z dziejami naszego narodu. Jednak kult Matki Bożej Częstochowskiej jest znacznie szerszy i obejmuje wiele krajów europejskich, a dzięki polskim emigrantom stał się żywy w Ameryce. Przekracza on także ramy Kościoła katolickiego i jest obecny w prawosławiu.
Aktualna, widoczna dziś wersja wizerunku Matki Boskiej pochodzi z lat 1431-1433, po kolejnej restauracji dokonanej także przez malarzy z zachodniej Europy. Restauracja była konieczna ze względu na bardzo poważne zniszczenia, jakich obraz doznał w czasie Wielkiej Nocy 1430 r.
Jedna z grasujących wówczas band, składająca się z Polaków, Czechów, Niemców, Rusinów, zachęcona legendarnymi skarbami Jasnej Góry, zaatakowała klasztor. Oto, co zapisał Jan Długosz: „Nie znalazłszy skarbów wyciągnęli świętokradcze dłonie po sprzęty święte, jak kielichy, krzyże, ozdoby. Sam nawet obraz naszej Pani odarli ze złota i klejnotów, w jakie przez ludzi pobożnych był przyozdobiony”. Dalej Długosz podaje: „nie poprzestając na grabieży, przebili oblicze na wylot mieczem, a tablicę, na której się obraz znajdował połamali”.
Pełna konserwacja dokonana została w Krakowie w l. 1431-32 i sfinansowana została przez króla Władysława Jagiełłę. Po odrestaurowaniu, a w dużej mierze namalowaniu wizerunku na nowo, odtworzono rany na licu Matki Boskiej, odciskając je ostrym narzędziem i pokrywając cynobrem. Są one ważnym elementem obrazu o bardzo silnej wymowie, obecnym do dziś.
25 sierpnia 1930 roku Marszałek Józef Piłsudski po raz drugi objął funkcję premiera.
Europejski Dzień Pamięci Ofiar Reżimów Totalitarnych
🟦 23 sierpnia 1939 r. Niemcy i Związek Sowiecki podpisały układ, który otworzył drogę do II wojny światowej i wszystkich jej konsekwencji: m.in. obozów koncentracyjnych, krematoriów i gułagów, długich lat „zimnej wojny”, które dla wielu społeczeństw Europy Środkowo-Wschodniej oznaczały dalsze zniewolenie.
🟦 W rocznicę podpisania tego porozumienia – znanego jako pakt Ribbentrop-Mołotow – obchodzimy Europejski Dzień Pamięci Ofiar Reżimów Totalitarnych.
Europejski Dzień Pamięci Ofiar Reżimów Totalitarnych został proklamowany przez Parlament Europejski 23 września 2008 r. Fragment postanowienia PE:
▶️ mając na uwadze podpisany między Związkiem Radzieckim a Niemcami pakt Ribbentrop-Mołotow z dnia 23 sierpnia 1939 r., który za sprawą tajnych protokołów dodatkowych podzielił Europę na dwie strefy interesów,
▶️ mając na uwadze, że masowe deportacje, morderstwa i zniewolenie, popełnione w ramach aktów agresji stalinizmu i nazizmu, kwalifikują się do kategorii zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości,
▶️ mając na uwadze, że w rozumieniu prawa międzynarodowego przedawnienie nie ma zastosowania do zbrodni wojennych i zbrodni przeciwko ludzkości,
▶️ mając na uwadze, że Europa słabo orientuje się w tym, jaki wpływ wywarł reżim radziecki na byłe komunistyczne republiki, oraz jakie było znaczenia jego okupacji dla obywateli tych krajów,
▶️ mając na uwadze, że art. 3 decyzji 1904/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. ustanawiającej na okres 2007-2013 program „Europa dla obywateli” w celu promowania aktywnego obywatelstwa europejskiego wzywa do wsparcia działania „Aktywna pamięć europejska”, którego celem jest zapobieżenie powtórzeniu się zbrodni nazizmu i stalinizmu w jakiejkolwiek formie,
▶️ proponuje, by dzień 23 sierpnia ogłosić Europejskim Dniem Pamięci Ofiar Stalinizmu i Nazizmu celem upamiętnienia ofiar masowych deportacji i eksterminacji, a jednocześnie ściślejszego zakorzenienia demokracji i wzmocnienia pokoju i stabilizacji naszego kontynentu.
🟦 Uroczyste obchody tego dnia zostały po raz pierwszy zorganizowane w 2011 r. w Warszawie. Podpisano wówczas „Deklarację Warszawską”, której sygnatariusze zwrócili uwagę na konieczność podtrzymywania w pamięci Europejczyków zbrodniczych konsekwencji działań reżimów totalitarnych i wezwali Unię Europejską do badania oraz gromadzenia dokumentacji związanej z tymi zbrodniami. W kolejnych latach uroczystości z udziałem ministrów sprawiedliwości państw unijnych odbywały się na Węgrzech, Litwie, Łotwie i w Estonii.
<<❗️ „Wspomnijmy dziś wszystkich tych, którzy padli ofiarą dwóch równie zbrodniczych systemów totalitarnych” – apeluje prezes IPN dr Karol Nawrocki w specjalnym wystąpieniu. >>
powyższe info: IPN
Europejski Dzień Pamięci Ofiar Reżimów Totalitarnych –wystąpienie prezesa IPN dr. Karola Nawrockiego
📢 Tego dnia 82 lata temu, dwa totalitarne państwa, Związek Sowiecki i niemiecka III Rzesza podpisały pakt o nieagresji wraz z tajnym protokołem dodatkowym. Otworzył on drogę do najstraszliwszego w dziejach konfliktu: II wojny światowej. ▶️ Największe zbrodnie w dziejach ludzkości i późniejszy podział Europy są konsekwencją tego paktu znanego jako pakt Ribbentrop-Mołotow❗️
23 sierpnia 1944 roku Powstańcy Warszawscy zdobyli Komendę Policji oraz kościół św. Krzyża.
Witold Kieżun ps. „Wypad” po walkach tego dnia został sfotografowany ze zdobycznym karabinem maszynowym
„Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba”!
21 sierpnia 1946, 18-letnia Danuta Siedzikówna ps. „Inka”, sanitariuszka i łączniczka 5. Wileńskiej Brygady AK, została skazana na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku. Umierała z okrzykiem „Jeszcze Polska nie zginęła!” W grypsie do sióstr Mikołajewskich z Gdańska, krótko przed egzekucją, pisała: „Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba”.
TEJ NOCY POLEGŁ „ZOŚKA”! 💔
78 lat temu, w nocy z 20 na 21 sierpnia 1943 roku podczas ataku na strażnicę Grenzschutzpolizei w Sieczychach koło Wyszkowa poległ Tadeusz Zawadzki, jeden z wyróżniających się dowódców polskiego podziemia.
Był to ogromny cios dla warszawskich Grup Szturmowych Szarych Szeregów. Uwielbiany dowódca ginie od niemieckiej kuli prowadząc swoich żołnierzy do ataku. 😭
– „Zośka” był dla nas wszystkim! Był ideałem, wzorem – wspominał Stanisław Nowakowski „Murzyn”.
Dla upamiętnienia Tadeusza Zawadzkiego, utworzony pod koniec sierpnia 1943 roku batalion, przyjął nazwę „Zośka”. 🇵🇱
19 sierpnia 1893r. urodził się Stefan Starzyński – bohaterski Prezydent Warszawy, który w 1939r. poświęcił życie dla stolicy, ekonomista, publicysta, żołnierz Legionów Polskich, członek Polskiej Organizacji Wojskowej, major rezerwy WP, poseł na Sejm i wiceminister skarbu, senator V kadencji, w latach 1934-1939 komisaryczny prezydent m.st. Warszawy, w czasie obrony stolicy w 1939 r. przewodniczący Komitetu Obywatelskiego
W czasie obrony stolicy we wrześniu 1939 r. człowiek który nie uciekł z tonącego statku, i zapłacił za to najwyższą cenę (To jest wzór odpowiedzialności za funkcje, które mu w zaufaniu zostały powierzone). Proponowano mu ucieczkę z miasta, radzono, ażeby nie narażał się na zemstę Hitlera po zajęciu miasta:
„Ja nie mogę opuścić Warszawiaków. Byłem z nimi i z nimi zostanę” – odpowiedział. Jako pierwszy znalazł się na liście zakładników.
W swoim najsłynniejszym przemówieniu powiedział: „Chciałem, by Warszawa była wielka. Wierzyłem, że wielką będzie. Ja i moi współpracownicy kreśliliśmy plany, robiliśmy szkice wielkiej Warszawy przyszłości. I Warszawa jest wielka. Prędzej to nastąpiło, niż przypuszczano. Nie za lat pięćdziesiąt, nie za sto lat, lecz dziś widzę wielką Warszawę. Gdy teraz do Was mówię, widzę ją przez okna w całej wielkości i chwale, otoczoną kłębami dymu, rozczerwienioną płomieniami ognia, wspaniałą, niezniszczalną, wielką, walczącą Warszawę. I choć tam, gdzie miały być wspaniałe sierocińce, gruzy leżą, choć tam gdzie miały być parki, dziś są barykady gęsto trupami pokryte, choć płoną nasze biblioteki, choć palą się szpitale – nie za lat pięćdziesiąt, nie za sto, lecz dziś Warszawa broniąca honoru Polski jest u szczytu swej wielkości i sławy.”
Rozstrzelany przez Gestapo, pomiędzy 21 a 23 grudnia 1939 roku w Warszawie lub jej okolicach. Ciała nie odnaleziono.
POWSTANIE WARSZAWSKIE – PORTAL EDUKACYJNY PAIUprzejmie informujemy, że wszystkie zdjęcia umieszczane na stronie www są własnością szkoły bądź ogólnodostępne lub użyczone z neta.